وقتي هدف خدا باشد شهادت 3فرزند مثلي از 3قطره از اقيانوس بزرگ شهادت مي‌شود و حسرت اي‌كاش براي تقديم فرزندي ديگر در راه دفاع از ارزش‌ها تا ابد در سينه مي‌ماند. اينها نه شعار كه بيان واقعيت‌هايي از زبان مادر شهيدان خالقي‌پور است. شهدايي كه روزي جواني- تنها داشته زندگيشان- را بدون هيچ‌گونه چشمداشتي دادند تا امروز آسايش، اقتدار و پيشرفت مهم‌ترين اركان نظام جمهوري اسلامي قلمداد شود.
در ديداري كه به‌عنوان يكي از اعضاي شوراي شهر با مادر شهيدان خالقي‌پور داشتم مادر اين شهيدان سؤالات مستمر برخي افراد كه چرا آرامش و نه افسوس دربيان و سيمايش موج مي‌زند را اينگونه پاسخ داد:« گاهي اوقات مي‌گويند شما حتما فرزندانتان را دوست نداشتيد كه چنين آرامشي در شما مملو است، اما هيچ مادري نيست كه عشق به فرزند نداشته باشد.» واقعيت آن است مسائلي است كه مافوق دوست داشتن است و باور آن براي هركسي راحت نيست.
پدر در اسلام آباد غرب و بچه‌ها در شلمچه درگيرودار جنگ بودند و اگرچه شهادت رسول، فرزند بزرگ خانواده در عمليات خيبر مقارن با شب عيد قربان بود اما داوود و عليرضا نيز باهم در عمليات مرصاد شهيد شدند. درك اين موضوع ماوراي تصور است اما مادر پاسخ يكي از اين سؤال‌كنندگان را اينگونه روايت كرد؛ «گفتم هدف وقتي خدا باشد براي ما شهادت اين فرزندان مثل 3قطره از اقيانوس بزرگ شهادت است.
من ناراحت بودم كه چرا به تعداد موي سرم پسر ندارم و گفتم وقتي انسان هدفي را دنبال كند، اولاد و مال و منال ارزشي ندارد؛ پاسخ دادم اكثر افرادي كه شهيد شدند جوان بودند يعني مادران آنها فرزندانشان را دوست نداشتند؟»وقتي وصيت اين جوانان اين مي‌شود كه از مال دنيا هيچ نداريم و اگر خواسته‌اي داريد به پدران و مادرانمان مراجعه كنيد يعني آنها جز جواني چيزي نداشتند، اما همين يك چيز را كه گرانبهاترين نعمت الهي است هديه كردند. مادر نقل مي‌كرد و من در حيرت اين همه صبر از خود مي‌پرسيدم به راستي مسئولان تاكنون پاسخگوي ذره‌اي از اين ايثار بوده‌اند؟ ما درمقابل اين هديه چه كرده‌ايم؟
- عضو شوراي اسلامي شهر تهران