همشهری آنلاین: نظام رتبه‌بندی «کیو اس» هر ساله فهرست بهترین دانشگاه‌های دنیا را مشخص می‌کند و امسال قوی‌ترین نظام‌های آموزش عالی دنیا را معرفی کرده است.

به گزارش مهر، در این رتبه‌بندی ۵۰ کشور دنیا دارای بالاترین نظام‌های آموزش عالی در چهار شاخص قدرت سیستم، میزان دسترسی، رهبری و حاکمیت دانشگاه‌ها و زمینه‌های اقتصادی معرفی کرده است.

رتبه       نام  نمره از ۱۰۰
۱ ایالات متحده آمریکا ۱۰۰
۲ بریتانیا ۹۸.۵
۳ آلمان ۹۴
۴ استرالیا   ۹۲.۶
۵ کانادا ۹۰.۲
۶ فرانسه  ۸۹
۷ هلند ۸۴.۸
۸ چین ۸۳.۵
۹ کره جنوبی ۸۰.۱
۱۰ ژاپن ۷۸.۵
۱۱ اسپانیا ۷۵.۳
۱۲ سوئیس ۷۴.۵
۱۳ ایتالیا  ۷۳.۴
۱۴ سوئد ۷۳.۱
۱۵ بلژیک ۷۱.۶
۱۶ نیوزلند ۷۰.۲
۱۷ تایوان ۶۸.۱
۱۸ آرژانتین ۶۷.۶
۱۹ فنلاند ۶۶.۹
۲۰ هنگ کنگ ۶۶.۷
۲۱ سنگاپور ۶۲.۳
۲۲ برزیل ۶۲.۲
۲۳ دانمارک ۶۲.۱
۲۴ هند  ۶۰.۹
۲۵ ایرلند ۶۰.۹
۲۶ روسیه ۵۹.۸
۲۷ مالزی   ۵۲.۹
۲۸ - -
۲۹ اتریش ۴۹.۱
۳۰ آفریقا جنوبی ۴۷.۱
۳۱ شیلی ۴۶.۷
۳۲ نروژ ۴۶.۶
۳۳ مکزیک  ۴۶.۲
۳۴ کلمبیا ۴۰.۹
۳۵ پرتغال ۴۰.۳
۳۶ عربستان ۳۶.۵
۳۷ تایلند ۳۳.۳
۳۸ چک ۳۱.۸
۳۹ ترکیه ۲۶.۱
۴۰ قزاقستان ۲۵.۱
۴۱ یونان ۲۴.۶
۴۲ اندونزی ۲۱.۷
۴۳ لهستان ۲۰
۴۴ لبنان ۱۹.۸
۴۵ اوکراین ۱۶.۶
۴۶ فیلیپین ۱۶.۴
۴۷ مصر ۱۵.۵
۴۸ امارات متحده عربی ۱۰.۹
۴۹ استونی  ۱۰.۵
۵۰ پاکستان ۹.۲

در این رتبه‌بندی از ۴ معیار قدرت نظام آموزشی، دسترسی، رهبری و حاکمیت دانشگاه‌ها و زمینه‌های اقتصادی استفاده کرده است.

قدرت سیستم؛ اولین معیار این رتبه‌بندی بر اساس قدرت نظام آموزشی است. هر کشور بر اساس تعداد دانشگاه‌هایی که در فهرست‌های سالانه «کیو اس» در رتبه ۷۰۰ یا بالاتر رتبه دارند، نمره می‌گیرند. هدف این است که جایگاه هر کشور در رتبه‌بندی جهانی نشان داده شود.

میزان دسترسی؛ دومین معیار این رتبه‌بندی دسترسی بین‌المللی است. در واقع تلاش و توانایی دانشگاه‌های یک کشور برای رسیدن به سطح اول آموزش عالی جهانی، مهم است.

این معیار درباره دانشگاه‌های دارای رتبه در ۵۰۰ دانشگاه برتر جهان و بر اساس یک شاخص جمعیتی محاسبه شده است. در این معیار تعداد کل دانشجویان تمام وقت در دانشگاه‌ها در یک چهارم جمیعت محاسبه شده‌اند.

رهبری و حاکمیت دانشگاه‌ها؛ این معیار کیفیت دانشگاه و رتبه دانشگاه را در معیار «کیو اس» در نظر می‌گیرد و در آن سرمایه‌گذاری ملی که هر کشور برای دانشگاه‌های حاضر در رتبه‌بندی جهانی «کیو اس» انجام می‌دهد از اهمیت برخوردار است و به عنوان یک شاخص محاسبه می‌شود.

زمینه‌های اقتصادی؛ در این رتبه‌بندی میزان سرمایه‌گذاری هر کشور در آموزش عالی آن بررسی شده است. سرانه تولید ناخالص داخلی در آموزش نیز در این معیار محاسبه شده است. دانشگاه‌های حاضر در رتبه‌بندی بر حسب قرار گرفتن در دسته ۱۰۰ تای اول تا ۱۰۰ تای چهارم امتیازات متفاوتی دریافت می‌کنند.