براساس گزارش CNN، اين موجودات در در آب‌هاي آلدر پوينت واقع در نوا اسكوتيا كشف شده‌اند. اولين كشف توسط يك ماهيگير باسابقه به نام بلين مارش و نوه‌اش صورت گرفت و اين دو نام بلو‌بري يا تمشك آبي را براي اين جاندار انتخاب كردند.
مارش مي‌گويد چنين رويداد‌هايي براي ماهيگيران نشانه خوش‌شانسي و اقبال بلند است. مارش در نهايت اين خرچنگ را به اقيانوس بازگرداند.
پس از آن در روز دوشنبه 23 مي اسكات مكين‌تاش دومين خرچنگ را در فاصله 149 كيلومتري از منطقه كشف فاصله اول در نزديكي لو پوينت كشف شد. فاصله ميان اين دو نقطه به آن معني است كه امكان يكي بودن دو خرچنگ بسيار كم است و علاوه بر اين، خرچنگ اولي كوچكتر از خرچنگ دومي بوده‌است.
به گفته موسسه خرچنگ دانشگاه مين در كانادا، جهش ژنتيكي در هر دو ميليون خرچنگ باعث ايجاد اين رنگ آبي در بدن آنها مي‌شود. اين جهش باعث ايجاد ميزان بالايي پروتئين در بدن جاندار شده و رنگ آبي به واسطه اين پروتئين ايجاد مي‌شود. خرچنگ دوم اوپال ناميده شد و قرار است تا پايان فصل خرچنگ درون يك مخزن آب نگهداري شود.
به گفته قديمي‌ها خرچنگ آبي نشانه خوش‌اقبالي و بركت در قايق‌هاي ماهيگيري است از اين رو كسي اين خرچنگ‌ها را نمي‌خورد و در عوض جاندار را به درون اقيانوس باز مي‌گردانند.
به جز خرچنگ‌هاي آبي، نمونه ديگري از خرچنگ‌هاي عجيب نيز در درون اقيانوس‌ها زندگي مي‌كنند كه بي‌رنگ هستند، از اين رو به خرچنگ‌هاي زال شهرت دارند. احتمال شكار اين خرچنگ‌ها بسيار كم بوده و در هر 100 ميلون خرچنگ يك نمونه زال وجود دارد.