واقعيت افزوده حالا آن‌قدر گسترده شده كه خودش تبديل به يك دنياي بزرگ شده است و هرروز هم بزرگ‌تر مي‌شود.
اما واقعيت افزوده چيست؟ اگر بخواهيم به زبان ساده واقعيت افزوده را تعريف كنيم، يك مثال ساده مي‌زنيم: نابودگر!
نه، نترسيد، واقعيت افزوده قرار نيست دست به نابودي بزند، فقط سال‌ها پيش ايده‌ي واقعيت افزوده، تمام و كمال، با تمام جزئيات در فيلم «نابودگر» مطرح شد.
فيلمي كه خيلي زود محبوب و قسمت‌هاي بعدي‌اش هم ساخته شد. شخصيت اصلي فيلم همه‌ي محيط پيرامونش را با واقعيت افزوده درك مي‌كرد.
يك مدرسه در ايالت بالتيمور آمريكا، در حال آموزش با فناوري واقعيت افزوده و دوربين‌هاي وي‌آر
مثلاً وقتي به يك جاده نگاه مي‌كرد، مسافت باقي‌مانده، باز يا بسته‌بودن، يا هر چيز ديگري درباره‌ي اين جاده را بر روي نمايشگري كه در چشمش تعبيه شده مي‌ديد. در واقع او هم مي‌ديد و هم پردازش مي‌كرد.
اين اتفاق اما در حد يك تخيل باقي نماند و حالا تحقق يافته است. مدت‌هاست كه دوربين‌هاي مخصوصي براي اضافه‌كردن اطلاعات بر روي سوژه‌ي مورد نظر كاربر به بازار آمده است. دوربين‌هايي كه مي‌شود با آن‌ها فيلم ديد يا بازي كرد.
دوربين‌هايي با نام اختصاري «وي‌آر» (Virtual Reality).
طرحي كه يك هنرمند با فناوري قلم خميده خلق كرده است.
تاكنون از اين دوربين‌ها بيش‌تر در صنعت سرگرمي استفاده مي‌شد، اما حالا با كمك دوربين‌هاي وي‌آر، مي‌توان يك عمل جراحي را شبيه‌سازي يا يك مبحث سنگين درسي را براي دانش‌آموزان يا دانش‌جويان تشريح كرد.
حالا اين دوربين‌ها به دنياي هنر هم راه پيدا كرده‌اند. يك اختراع جديد در دنياي واقعيت افزوده به‌نام «تيلت‌براش» (Tilt Brush) كه معناي فارسي آن قلم خميده يا شيب‌دار مي‌شود، با فناوري سه‌بعدي درآميخته تا كاربر بتواند در يك فضاي سه‌بعدي با كمك يك عينك وي‌آر طراحي كند.
با قلم خميده مي‌توانيد هرطرحي را كه دوست داريد در يك فضاي سه‌بعدي بكشيد!
اين طراحي با كمك قلمي شبيه به دسته خلق مي‌شود، قلمي كه كمي خميده و شيب‌دار است. به‌همين دليل چنين نامي هم براي اين اختراع انتخاب شده است.
با واقعيت افزوده حتي در اتاق عمل(شبيه‌سازي يك جراحي)
كاربر عينك وي‌آر را كه شبيه يك كلاهك طراحي شده است روي سرش مي‌گذارد و ناگهان همه‌جا تاريك مي‌شود. انگار كه ناگهان وارد نمايشگر تلويزيون شده است.
اين فضاي تاريك در واقع همان فضاي سه‌بعدي است و كاربر با حركت‌دادن قلم و انتخاب رنگ مي‌تواند هرطرحي را كه دوست دارد در هوا ترسيم كند. مثلاً براي ميز يك گلدان بكشد يا روي ماكت بدن انسان، يك لباس طراحي كند.
زير پوست بازي‌هاي ويديويي با دوربين‌هاي وي‌آر
با همه‌ي اين‌ها دنياي واقعيت افزوده يك دنياي نامتناهي است و روز به روز جذاب‌تر مي‌شود.
در حال حاضر يكي از معايب واقعيت افزوده، ابزار دست و پاگير آن يا همان عينك‌هاي بزرگ و سنگين وي‌آر هستند كه در واقع يك كامپيوتر پيشرفته با شمايل عينك به‌شمار مي‌آيند. اما احتمالاً در آينده قرار است اين عينك‌ها كوچك و كوچك‌تر شوند تا جايي كه شايد تبديل به يك لنز شوند!
شبيه‌سازي با دوربين وي‌آر و ابزارك‌هاي ديگر فناوري مجازي در دنياي مهندسي