به گزارش ایرنا، هدف از تلاش محققان دانشگاه لایبنیتس هانوفر این است که به روبات‌ها امکان دهند اشیایی را که می‌توانند به آن‌ها صدمه بزنند، در محیط اطراف خود تشخیص دهند.
برای مثال اگر بازوی روبات در یک دستگاه گیر کند، احساس درد ممکن است باعث شود که روبات برای رهاسازی خود تلاش کند، همان گونه که انسان به طور غریزی دست خود را از اشیاء تیز دور نگه می‌دارد.
محققان با بیان این که درد یک سیستم حفاظتی است، می‌گویند که دوری از منبع درد به فرد کمک می‌کند آسیب نبیند و از این مکانیسم می‌توان در روبات‌ها نیز استفاده کرد، حتی اگر احساس درد آن‌ها مانند انسان‌ها نباشد.
گرچه هدف اصلی این طرح، حفاظت بالقوه از روبات‌ها است، اما می‌تواند امنیت انسان‌ها را نیز بیش‌تر کند.
در آینده، احتمالا شمار فزاینده‌ای از روبات‌ها شانه به شانه انسان‌ها مشغول کار می‌شوند. با آموزش به روبات‌ها برای دوری از برخوردها و حوادث دردناک، احتمال وقایعی همچون برخورد بازوی یک روبات غول پیکر با سر یک کارگر انسان کاهش می‌يابد.
محققان در جریان آزمایش‌ها، بازوی یک روبات را به حسگر کوچکی در نوک انگشت مجهز کردند و آن را با بافت مصنوعی شبیه ساختار پوست انسان پوشاندند.
این حسگر در زمان تشخیص فشار و یا درجه حرارت بالا، احساسات درد را انتقال می‌دهد و حتی می‌تواند شدت درد را در مراتب ضعیف، متوسط و شدید طبقه‌بندی کند.
این فناوری هنوز در مراحل ابتدایی قرار دارد اما اگر قرار باشد روبات‌ها به بخش بیش‌تری از زندگی انسان ورود کنند، تکمیل آن ضرورت پیدا می‌کند.