به گزارش همشهري، از ميان اين 8موضوع، تنها 2مورد ربطي به دنياي سياست ندارد و شامل ارائه تصويري درست و داستاني از اكتشاف‌ها و دستاوردهاي بي‌سابقه و البته به تصوير كشيدن اراده انسان براي مواجهه با مشكلات زندگي است. پروژه‌هاي سينمايي هم كه شخصـيت‌هاي مثـال‌زدنـي در حوزه‌هاي كارگري، نظامي يا دانشگاهي داشته باشند، مي‌توانند از بودجه دولتي براي توليد استفاده كنند.
پاسداشت ارزش‌هاي انساني، اقدام‌هاي سازنده براي شكل‌گيري جامعه مدني و خلق قهرماناني كه با جرم و جنايت، تروريسم و افراط‌گرايي مبارزه مي‌كنند، از ديگر مضامين مورد علاقه دولت روسيه در حوزه سينماست. توليد فيلم‌هايي درباره انقلاب روسيه يا تاريخ نظامي اين كشور هم درهاي خزانه بانك مركزي روسيه را روي تهيه‌كنندگان چنين آثاري بازمي‌كند و سينماگران را به پشت‌سرگذاشتن مشكلات مالي اميدوار نگه‌مي‌دارد.
كاترين متستورديزه، رئيس استوديو دولتي روزكينو، به تازگي اعلام كرده بود بسياري از پروژه‌هاي سينمايي در روسيه براي ورود به چرخه توليد به‌شدت به كمك‌هاي مالي دولت وابسته هستند. همين نياز مالي باعث مي‌شود آنها از توليد فيلم‌هاي موردنظر مقام‌هاي رسمي دولت كرملين استقبال كنند. گرچه در سال‌هاي اخير توليد فيلم‌هاي سينمايي در روسيه افزايش يافته اما عملكرد همين آثار در گيشه چندان جالب توجه نبوده است.
حتي موفق‌ترين فيلم‌هاي بين‌المللي روسيه هم در اكران عمومي مورد توجه مردم قرار نمي‌گيرند. نمونه بارز، «لوياتان» به كارگرداني آندري زوياگينتسف است كه در سال 2014پس از بردن جايزه بهترين فيلمنامه جشنواره كن، تا فتح جايزه گلدن‌گلوب و نامزدي اسكار بهترين فيلم خارجي‌زبان هم پيش رفت اما به‌دليل داستان نه‌چندان جذابش، صرفا در چند سالن محدود در روسيه به نمايش درآمد. فروش جهاني اين فيلم موفق كمي بيش از 3ميليون دلار بود.
سال گذشته، مُسفيلم كه مشهورترين شركت فيلمسازي روسيه و خانه فيلمسازاني چون سرگئي آيزنشتاين و آندري تاركوفسكي است، يك سرمايه‌گذاري 300ميليون پوندي براي بازگشت به دوران اوج داشت؛ اقدامي كه براي مقابله با موج فيلم‌هاي هاليوودي ضروري و بهنگام به‌نظر مي‌رسيد.