اقبالي كه شهروندان از ديوار مهربان نشان دادند ريشه در سنت ديرپاي ما ايرانيها در ياري رساندن به همنوعانمان دارد. اين در فرهنگ ماست كه دست افتاده را بگيريم و به نيازمند ياري برسانيم. اين سنت دلپذير نسل به نسل و سينه به سينه ميان ايرانيها منتقل شده و با وجود تمام تفاوتهاي فرهنگي كه جامعه امروز ايران نسبت به گذشته داشته، خوشبختانه فرهنگ مهرورزي همچنان در اين ديار پابرجا مانده است. متأسفانه در كشور ما جمعيت زيادي زير خط فقر زندگي ميكنند؛ افرادي كه با انبوهي از مشكلات و گرفتاريها دست و پنجه نرم ميكنند و اين وظيفه دولت و مسئولان است كه در فراهمكردن حداقلهاي يك زندگي متوسط و آبرومند براي اين افراد كوشا باشد و احساس مسئوليت كند.
اينكه مردم سعي ميكنند در حد وسع و امكانات خود هواي يكديگر را داشته باشند، بسيار خوب است، ولي اين موضوع چيزي از اهميت وظيفه خطير مديران در فراهم كردن امكان رفاه عمومي نميكاهد متأسفانه در شرايط فعلي حتي يك فرد داراي زندگي معمولي و آبرومند هم با يك بيماري ممكن است همه دارايياش را از دست بدهد و در دايره فقرا قرار گيرد.
نگاه كنيد كه در اين سالها چه خانوادههايي بهواسطه بيماري عزيزانشان همه داشتههايشان را از دست دادهاند. هرچند مردم و نهادهاي خيريه در اين رابطه گامهاي جدي برميدارند، ولي وظيفه اصلي بر دوش دولت است تا در سرزميني كه منابع خدادادي و ثروت بسيار دارد، هيچ بيمار ايراني به جز درد مريضي، درد مضاعف ديگري را تحمل نكند. بسياري از افراد فقير و نيازمند عزت نفس بالايي دارند و حاضر نيستند بهدليل نداري، آبرويشان را به حراج بگذارند؛ افرادي كه شايد با تكيه بر ديوار مهرباني برخي نيازهايشان را بتوانند تأمين كنند. اميدوارم ديوارهاي مهرباني از حركت مردمي با اقدامي كه دولت هم در آن مشاركت جدي داشته باشد، امتداد يابد.
- بازيگر سينما، تئاتر و تلويزيون