راهش همین است؛ همین که خودمان را جای هم بگذاریم تا بعد بتوانیم درست رفتار کنیم. البته این کار اصلاً آسان نیست و نیاز به تمرین و یادآوری دارد. حالا می‌توانیم تمرین کنیم و دست‌کم روی کاغذ هم که شده خودمان را جای هم بگذاریم.

در میان ضرب‌المثل‌های ایرانی، مثلی هست که می‌گوید «سواره از حال پیاده خبر ندارد» احتمالاً آن‌روزها که این ضرب‌المثل رواج پیدا کرد، ماشینی وجود نداشته است!

ترافیک، اتوبان، چراغ‌قرمز و خط‌کشی عابر پیاده نبوده و این ضرب‌المثل بر مبنای رفتار دیگری ساخته شده است. اما این ضرب‌المثل برای این روزهای ما کاربرد زیادی دارد؛ مثلاً در همین جاهایی که قرار است جایمان را با هم عوض کنیم:

 

  • اول: هرکسی جای خودش

هوا گرم و تابستانی است. شاید هم یک زمستان سرد و شما سوار بر ماشین مادر یا پدر در راه مهمانی هستید و البته عجله هم دارید و هی می‌گویید زود باش!

در خیابان خط‌کشی‌های عابر پیاده و چراغ‌قرمزهای زیادی وجود دارند و باید توقف کنید؛ اما عجله دارید و تا به خط عابر پياده كه می‌رسید پدر سرعت را زیاد می‌کند و تند و تند، همه را رد می‌کنید و به عابرها مجال رفتن نمی‌دهید. باید از همه‌ی آن‌ها جلو بزنید؛ حتی گاهی مجبور می‌شوید از پیاده‌رو بروید! این عابرها همه جا هستند، حتی در پیاده‌رو....

البته شما معتقد هستید حق تقدم با شماست! چون عابرها یک لحظه می‌ایستند تا شما رد شوید؛ اما پدر شما برای هر توقف باید کلاج و ترمز بگیرد و کلی ماشین پشت سرشما بوق می‌زند و اعتراض می‌کند كه چرا ایستاده‌اید!

شما هم نمی‌ایستید و بالأخره یک عابر که روی خط عابر، حق تقدم دارد جلوی ماشین سبز می‌شود و شما به یک تصادف خطرناک نزدیک می‌شوید! ممکن است مهمانی را از دست بدهید و البته خیلی چیزهای دیگر را!

 

  • دو روز بعد: جاها عوض می‌شود

شما همان عابری هستید که دو روز قبل جلوی ماشین پدرتان سبز شد. امروز هم عجله دارید و شاید هم حوصله ندارید از روی پل عابر رد شوید؛ پس می‌روید لابه‌لای ماشین‌ها....

و البته یادتان نیست همین چند دقیقه پیش که سوار تاکسی بودید سه دقیقه پشت چراغ قرمز ایستادید تا چراغ سبز ‌شود و یک عابر، آهسته آهسته از خیابان و از جلوی تاکسی گذشت و حسابي  کلافه‌تان کرد.

هوا گرم است. به خودتان می‌گویید: «آن‌ها در ماشین نشسته‌اند. آفتاب روی سرم است و...» دارید دلیل می‌تراشید برای تقسیم حق تقدم!

برای همین هر لحظه‌ای که اراده کنید از خیابان رد می‌شوید و کاری به این نداريد که این‌جا اتوبان یا وسط میدان است، چراغ سبز است و یا خط‌کشی عابر ندارد و... حتی از لابه‌لای شاخ و برگ درخت‌های وسط بلوار، شما هم سبز می‌شوید... جلوی یک ماشین که عجله دارد و می‌خواهد به یک مهمانی برسد!

 

  • تغییر از ما آغاز می‌شود

در قوانین راهنمایی و رانندگی، هم برای عابران  و هم برای خودروهای متخلف، قوانین مشخصی وضع شده است! در آرشیو مطبوعات آمده که در سال 1350 پلیس راهنمایی و رانندگی پایتخت، قانون جدید گرفتن جرایم رانندگی را به مرحله‌ي اجرا درآورد و مأموران پلیس به جريمه‌ي رانندگان متخلف و عابران پیاده‌ای دست مي‌زدند که از نقاط خط‌کشی شده عبور نمی‌کردند.

البته 40 سال بعد این طرح تحت عنوان«ایست، احترام به زندگی» به اجرا درآمد و صحبت‌هایی هم درباره‌ی جریمه‌ي عابران پیاده به میان آمد؛ اما در نهایت تاریخ را که ورق می‌زنیم می‌بینیم که حداقل موضوع جریمه‌ي عابران پیاده، هیچ‌گاه به صورت جدی و مستمر به اجرا درنیامده است و هنوز سواره‌ها وقتی به خط عابر می‌رسند سرعتشان را بالا می‌برند و این یعنی: تغییر باید از ما آغاز شود!

 

عكس: خبرگزاري مهر