بیش‌تر فکر می‌کنم
دیگر حرف نمی‌زنم
و به یاد آرزوهایم می‌افتم!
* * *
شب‌های رمضان
کسی دیگرترم!
در انتظار سحر هستم
آدمی که صبح را انتظار می‌کشد
به ماه شبیه‌تر است!
* * *
به خودم می‌گویم
سی شب فرصت داری
که ماه خودت را کامل کنی!
* * *
به خودم وقت می‌دهم
با کم‌تر حرف‌زدن
بیش‌تر فکرکردن
و پیچیده‌شدن در لحاف سحرآمیز شب!
بعد از این یک ماه
صبح که بیدار می‌شوم
احساس می‌کنم می‌درخشم!