اين سياست تهاجمي كه بارزترين نمونه آن جنگ عليه يمن بود، با شكست روبهرو شدهاست. در سوريه و عراق هم اين سياست دستاوردي براي سعوديها نداشتهاست. عرصههاي ديگري كه عربستان با رويكردي متفاوت طي اين دو سال وارد آن شدهبود يعني بازار نفت و مقابله با مذاكرات هستهاي ايران و جهان هم جز خسارت براي رياض، نتيجهاي بهدنبال نداشتهاست.
درپي اين ناكاميها، سعوديها طي ماههاي اخير بار ديگر به ديپلماسي رشوه روي آوردند. ابتدا دولت آمريكا را تهديد كردند اگر پاي شاهزادههاي سعودي را به پرونده قضايي 11سپتامبر باز كنند داراييهايشان را از بازارهاي مالي آمريكا بيرون ميكشند. اين تهديد كارگر نيفتاد و پرونده در مسير گشوده شدن است. هفته گذشته وقتي سازمان ملل نام عربستان و متحدانش در جنگ عليه يمن را بهخاطر كشتار كودكان يمن در فهرست سياه قرار داد، سعوديها شخص دبيركل را تهديد كردند كمكهاي مالي به سازمان ملل را قطع ميكنند. دبيركل تسليم اين تهديد شد و بعد از 72ساعت، نام عربستان را از فهرست سياه پاك كرد.
اما اين ماجرا هم در نهايت شكستي بزرگ براي سعوديها به جا گذاشت. ماجرا به رسانهها كشيده شد و دبيركل در بيانيهاي تلاش كرد دامن خود را از اين رسوايي بيرون بكشد و پرده از مناسبات واقعي رياض و متحدانش در شوراي امنيت بردارد. مناسباتي كه سالهاست وجود داشته و حالا به يمن عصر شفافيت اطلاعات، در معرض ديد عموم قرار گرفتهاست. اقدام دبيركل هميشه نگران سازمان ملل، البته از يادها نميرود و در كارنامه شرمندگيهاي او ثبت خواهد شد؛ اگر چه او گفت كه بهدليل عدمحمايت شوراي امنيت، تسليم تهديد عربستان شده. اما اين رسوايي فراتر از سازمان ملل، حقيقتي جديد درباره عربستان را نشان ميدهد.
اين ماجرا علاوه بر رسوايي دبيركل و شوراي امنيت و نظام دلالي حاكم بر آن، كند شدن شمشير سعوديها در جنگ و ديپلماسي را نشان داد. روشنتر شدن چهره و ريشه تروريسم در منطقه و جهان، دسترسي آسانتر به اطلاعات و كم شدن وابستگي غرب به نفت عربستان، ازجمله دلايلي است كه موجب شده ديپلماسي رشوه سعوديها ديگر كارساز نباشد.
اينكه افراد حقيقي و سازمانهاي مختلف رسانهاي و اقتصادي و سياسي در فهرست حقوق بگيران عربستان سعودي هستند، اكنون ديگر يك شايعه نيست بلكه مانند نمونه نخستوزير مالزي، اسناد معتبري دارد. خود فاش شدن اين موضوع باعث كم اثر شدن ديپلماسي رشوه سعوديها شدهاست. با كند شدن شمشير سعوديها در جنگ و ديپلماسي، راه ديگري براي پيشبرد اهداف اين رژيم دستكم در سياست خارجي باقي نماندهاست.