به گزارش فارس، سید یحیی یثربی مفسر قرآن کریم و چهره ماندگار فلسفه ایران نوشت:
از آنجا که دستورات اسلام بیش از آنکه جنبه فردی داشته باشند، جنبه اجتماعی دارند بهترین عمل در ماه مبارک رمضان رسیدگی به نیازمند است. پزشکان به بیماران بی‌بضاعت و کم‌توان کمک برسانند، دولت‌مداران به فکر گرفتاران جامعه باشند و کسانی که حتی امکانات تهیه یک افطار مناسب برای خانواده خود را ندارند مورد توجه قرار بگیرند.
بنابراین تلاش کنیم در این ماه از مسائل انسانی غفلت نکنیم که اگر اینطور باشد هر کار دیگری انجام دهیم ارزش چندانی ندارد، بقیه مسائل در درجه دوم است و ما در درجه اول باید به مشکلات برادران مسلمان و غیر مسلمان خود رسیدگی کنیم.
- اهمیت افطاری‌های ساده و تقبیح افطاری‌های تشریفاتی
نکته دیگر درباره اهمیت افطاری‌های ساده و از بین بردن فرهنگ افطاری‌های اعیانی است، رک بگویم ما کارمان را متأسفانه برای هوای نفس خودمان انجام می‌دهیم و کارمان برای خدا نیست همان افطاری‌های مجلل در تالارهای تشریفاتی می‌تواند زندگی یک زوج جوان را سروسامان داد.
برخی از ارقام این نوع افطاری‌ها از میزان غذا، افطاری، دسر و ... سرگیجه‌آور است آیا بهتر نیست مشکل یک جوان را با این هزینه‌های زیاد رفع کنیم؟ شغل برای کسی ایجاد کنیم؟ این کارها خودنمایی است ما همه کارهایمان خودنمایی شده است و این مایه درد است!
زمانی که ما در مراسم ختم عده‌ای دسته گل‌های اشرافی و زیاد مشاهده می‌کنیم این هزینه‌ها میلیونی است و می‌تواند مشکل چندین خانواده را حل کند. مگر ما به قیامت و احسان و خداوند معتقد نیستیم؟
در مراسم ختم یک مسئولی بنده شخصاً مشاهده کردم که این گل‌ها از خیابان تا داخل مسجد صف کشیده بود، به‌هرحال این دسته گل‌های گران‌قیمت چه معنایی دارد؟ آیا هزینه آن را نمی‌توانیم برای مشکلات مردم صرف کنیم؟ از نظر فلسفی این تشریفات را نادرست می‌دانم، هر چند مرجع فتوا نیستم اما اینها را نادرست و غیر مجاز می‌بینم بهتر است به همین افطاری‌های ساده و هزینه‌های ساده قناعت کرده و به عوض هزینه‌های آن را صرف نیازمندان کنیم.
- ماه رمضان، ماه خودسازی
نکته دیگر ماه رمضان ماه خودسازی است، حتی انبیاء و اولیاء و مردان الهی در این ماه تلاش می‌کردند به وجود خود تعالی ببخشند ما پس از انقلاب اسلامی نخستین چیزی که انتظار برآورده شدن داشتیم، این بود که دنیاپرست و مال‌پرست نشویم، امروز کشوری مثل سوییس به مردمش پول می‌دهد آنها در رفراندومی پول را قبول نمی‌کنند اما در جامعه ما بعد سی و اندی سال از انقلاب اسلامی ما به روزی رسیده‌ایم که باید حقوق‌های چند میلیونی و پاداش‌های چند صد میلیونی را کنترل کنیم و این کنترل تازه به وسیله چه کسانی باشد آیا خود آنها از این مزایا استفاده نمی‌کنند؟
مسئولان کشور در این ماه رمضان حواسشان به رفتار یکدیگر و دیگران باشد تا یک چراغ بیهوده از بیت‌المال روشن نماند، کسی راننده و اسکورت مخصوص و هزینه سفر بیجا نداشته باشد. ما به ویژه در دوران اقتصاد مقاومتی انتظار داشتیم که صدها نفر بیایند و بگویند نصف حقوق‌شان کم شود اما به جای این کارها که فلان مسئول از حقوق خود صرف‌نظر کرده این خبر پخش می‌شود که مسئولان مملکت حقوق‌های بالا می‌گیرند!
چنین مواردی برای جامعه اسلامی شرایط مناسبی نیست، پس دو نکته مهم است؛ نخست رسیدگی به دیگران و دوم توجه به خودمان که چقدر پیرو مولا علی (ع) یا برعکس آن چقدر فریبکار و حقه‌باز هستیم!