براساس گزارش ساينس، اين كشف آشكار‌ترين نشانه دورافتاده از اكسيژن در جهان هستي است كه تاكنون كشف شده‌است و مي‌تواند به درك بهتر وضعيتي در جهان اوليه كه به بازيونيده‌شدن كيهاني شهرت دارد كمك كند.
زماني كه جهان هنوز جوان بود، يعني 400 هزار سال از تولد آن مي‌گذشت، گاز در حالت خنثي وجود داشت، تا زماني كه اولين ستاره غول‌پيكر متولد شد و تشعشعات آن آغاز به يونيده كردن گاز هيدروژن كرد. اين فراينده درحدود يك ميليارد سال پيش آغاز شده‌است، اما دانشمندان هنوز نمي‌دانند چه رويدادي آغازگر آن شده‌است.
درصورتي كه بتوان ساختار شيميايي اين كهكشان‌هاي دورافتاده را بررسي كرد و دريافت كه از چه عناصر سنگيني تشكيل شده‌اند، مي‌توان به نشانه‌هايي دست پيدا كرد كه براي حل معماي شكل‌گيري جهان هستي به آنها نياز است. به گفته آكيو اينوئه محقق دانشگاه اوساكا سانجيو در ژاپن، جستجوي عناصر سنگين در جهان اوليه رويكردي كليدي براي مطالعه فرايند شكل‌گيري ستاره‌ها در آن دوران است و در عين حال مطالعه روي عناصر سنگين مي‌تواند چگونگي شكل‌گيري كهكشان‌ها و دليل آغاز فرايند بازيونيده شدن را توضيح دهد.
دانشمندان اين كشف را با استفاده از تلسكوپ بزرگ آلما در شيلي انجام داده‌اند. كهكشانمورد نظر SXDF-NB1006-2 نام دارد كه در سال 2012 كشف شده‌است و در آن زمان دورافتاده‌ترين كهكشاني بود كه در جهان هستي كشف شده‌بود. امروز دورافتاده‌ترين كهكشان جهان GN-z11 نام دارد.
پيش از رصد توده اكسيژن در اين كهكشان، دانشمندان شبيه‌سازي‌هايي را براي تخمين دقت تلسكوپ آلما در رديابي عناصر انجام داده بودند. رصد مستقيم با اين تلسكوپ نتايج گذشته را تاييد كرد و شواهدي قابل قبول را از وجود اكسيژن در جهان اوليه در اختيار دانشمندان قرار داد. با اين همه مقدار اين اكسيژن بسيار ناچيز و 10 برابر كمتر از مقدار اكسيژن موجود در خورشيد است.
دانشمندان مي‌گويند كمبود غبار در كهكشان SXDF-NB1006-2 به آن معني است كه بيشتر اين گازها در كهكشان يونيده شده‌اند.