آیت الله شیخ عیسی احمد قاسم تدریس خود را در مدارس دولتی در ابتدای دهه ی ۶۰ آغاز کرد، همزمان به تحصیل علوم دینی نیز اشتغال داشت.
در سال ۱۹۶۴ میلادی برای ادامه تحصیل علوم اسلامی به نجف اشرف هجرت نمود و تحصیلات دانشگاهی را در دانشکده فقه و اصول نجف اشرف ادامه داد و در عین حال از اساتید بزرگ حوزه علمیه استفاده نمود، مانند شهید سید محمد باقر صدر که شخصیت ممتاز او، ایشان را تحت تاثیر قرار داده از افکار تابناکش استفاده نمود، در طول این سالها دو بار برای تبلیغ به بحرین مراجعت نمود.
تا اینکه در سال ۱۹۷۲ میلادی از او خواسته شد که به بحرین بازگردد و در مجلسی که برای نوشتن قانون اساسی و ایجاد پارلمان مردمی و تشکیل سه قوه مهم در کشور که منتخب مردم باشد، تشکیل شده بود شرکت نماید، ایشان به دستور آیت الله شهید سید محمد باقر صدر و شیخ محمد امین زین الدین به بحرین مراجعت نمود و در این مجلس حضور داشت در تمام مدت حضورش در دفاع از عملی نمودن دستورات اسلامی از هیچ چیز فروگذار نکرد.
در سال ۱۹۷۲ میلادی، در تاسیس و ایجاد (جمعیت توعیه اسلامی) شرکت نمود، هدف از ایجاد این جمعیت، جلوگیری از نشر و اشاعیه افکار مارکسیستی در میان جوانان در آن برهه از زمان بود تا زمانی که حکام بحرین فعالیت این جمعیت را ممنوع اعلام کردند (۱۹۸۴)، ایشان ریاست ان را به عهده داشتند.
در سال ۱۹۷۳ میلادی از بارزترین شخصیتهای دینی و فعال مجلس ملی بشمار می‌آمدند، که به تحقق عملی دین مبین در جامعه معتقد بودند و صیانت جامعه را مرهون تطبیق دستورات اسلام می‌دانستند تا اینکه این مجلس از طرف دولت بحرین در سال ۱۹۷۵ میلادی منحل گشت.
آیت الله شیخ عیسی احمد قاسم زندگی خود را وقف حراست از دین نمود، همواره به تدریس و تبلیغ و نشر آگاهی‌های دینی از طریق امامت نماز جمعه و جماعت در مساجد بحرین و شرکت در مجالس دینی و سیاسی و احیای مناسبتهای اسلامی پرداخت تا اینکه سنبل پدر روحانی و مربی فاضل، قشر نخبه ی شیعیان بحرین قرار گرفت.
ایشان ید طولایی در جهت مصون ماندن جوانان از به دام افتادن درافکار مارکسیستی و سرمایه‌گذاری غرب آن زمان که جوامع اسلامی ما را در می‌نوردید، داشتند.
همواره افکار دینی را به سبک روز و بسیار جذاب مطرح نموده بخصوص قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و بعد از آن که مواضع ایشان در جهت تایید و الهام گیری از این انقلاب و پیروی از نظرات بنیان‌گذار جمهوری اسلامی امام خمینی(ره) بود.
در سال ۱۹۹۲ میلادی برای تکمیل تحصیلات حوزوی به حوزه علمیه قم هجرت نمودند و نزد مراجع عالی قدر آیت الله سید کاظم حائری و آیت الله فاضل لنکرانی و آیت الله سید محمود هاشمی شاهرودی تلمذ نموده تا اینکه به شهادت بزرگان حوزه به درجه فقاهت و اجتهاد نائل شده، و به تدریس بحث خارج فقه و اصول مشغول گشتند.
در سال ۱۹۹۴ آن هنگام که در بحرین مردم برای دفاع از مطالبات مشروع تحرکات خود را آغاز کردند، ایشان از دور رهنمودهای لازم را به مردم می دادند به طوری که سخنان و بیانات ایشان در سختترین و شدیدترین لحظات اثر چشم گیری در دادن روحیه به مبارزان داشت.
پس از بهبود جو سیاسی در سال ۲۰۰۱ به بحرین بازگشتند و به اشاره مرجعیت رشید و استقبال بی نظیر مردم زمام رهبری را به عهده گرفتند و تا کنون توانایی خود را در هدایت قشرهای مختلف مردم به اثبات رسانده‌اند.
حضرت آیت الله شیخ عیسی احمد قاسم در سال ۲۰۰۴ به تاسیس مجلس علمایی اسلامی در بحرین پرداختند این مجلس مسائل زیادی را دنبال میکند مانند هدایت صحیح شیعیان در جو فساد و انحراف که از هر طرف جوانان را هدف قرار داده، از لحاظ فکری، عقیدتی، دینی و تربیتی و در به وجود آمدن نسلی نو، قوی از نقطه نظر دفاع از عقاید صحیح شیعه و برخودار از اخلاق و تربیت عالی دینی.
ایشان در دور اول، ریاست این مجلس را بعهده داشتند و ریاست دوم مجلس زیر سایه راهنمایی‌های ایشان فعالیت میکند.
- منبع: فارس