تعیین سرنوشت بازی با ضربات پنالتی، پایانی پرهیجان و دراماتیک در رقابت‌‌های فوتبال است. در جریان این ضربات است که هم قهرمانان زاده می‌شوند و هم ناکامان. مبتکر این روش برای برنده بازی، داوری آلمانی به نام "کارل والد" است.
این داور فوتبال صد سال پیش در ایالت بایرن به دنیا آمد و در سال ۲۰۱۱ چشم از جهان فرو بست. او با ایده خود جهان فوتبال را دگرگون ساخت. او در واپسین سال‌های عمرش نیز همچنان از ایده پیشنهادی خود احساس غرور کرده و در یکی از مصاحبه‌هایش گفته بود: «تنها از این طریق می‌توان برنده مسابقه را ورزشکارانه تعیین کرد.»
- راه حل عادلانه و ورزشی
تا پیش از این قاعده، گاه مسابقات حساسی را که به تساوی می‌انجامیدند، پس از ۴۸ ساعت تکرار می‌کردند. این کار از نظر سازماندهی مساله‌ساز بود.
سپس ایده تعیین برنده با قرعه‌کشی یا چرخش سکه (شیر یا خط) به میان آمد که بیشتر راه‌حلی اضطراری و غیرورزشی بود.
کارل والد این را پیروزی ارزشمندی نمی‌دانست، چرا که آن را عادلانه نمی‌دانست. او به دنبال راه حلی ورزشی و به عبارتی اخلاقی بود.
کارل والد، پروانه داوری خود را در سال ۱۹۳۶ به دست آورد. او پس از آن در طی چهل سال بیش از هزار بازی را سوت زد. هنگامی که ایده خود را با اتحادیه فوتبال ایالت بایرن در میان گذاشت، نخست با مخالفت مقامات این اتحادیه روبه‌رو شد.
ولی کارل والد از تلاش دست برنداشت و در سال ۱۹۷۰ قاعده تازه را رسما پیشنهاد کرد. البته هدف او متقاعد ساختن مقامات فوتبال محلی بود، ولی ایده او به سرعت گسترش یافت. نخست فدراسیون فوتبال آلمان و سرانجام فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) این قاعده را پذیرفتند. بدین‌سان نام کارل والد در تاریخ فوتبال ثبت شد.
- آلمان نخستین قربانی بزرگ
ضربات پنالتی برای تعیین سرنوشت بازی، نخستین بار در جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۷۶ به کار گرفته شد و شگفت‌آور این‌که تیم ملی فوتبال آلمان، نخستین قربانی بزرگ این قاعده بود. در دیدار نهایی آن دوره از مسابقات که در بلگراد، پایتخت یوگسلاوی سابق برگزار شد، تیم ملی فوتبال چکسلواکی توانست در ضربات پنالتی بر آلمان غلبه کند.
به گزارش دويچه‌وله، اولی هوینس که از بازیکنان و سرپرستان تیم صاحب‌نام بایرن مونیخ محسوب می‌شود، بازیکن ناکامی بود که در آن دیدار توپ را از روی نقطه پنالتی به آسمان بلگراد شلیک کرد. کارل والد که شاهد این رویداد بود، بعدها گفت: «آن موقع دلم برای اولی هوینس سوخت، ولی با این حال احساس غرور می‌کردم که قاعده پیشنهادی من در یک چنین مسابقه مهمی به کار گرفته می‌شود.»
تیم ملی آلمان اما در مقابل توانست در دیدار نیمه نهایی جام جهانی سال ۱۹۸۲ در اسپانیا، در ضربات پنالتی بر فرانسه غلبه کند و به دیدار نهایی راه یابد.
تا کنون حتي دو بار قهرمان فوتبال جهان با ضربات پنالتی تعیین شده است. در سال ۱۹۹۴ در آمریکا، برزیل با ضربات پنالتی بر ایتالیا غلبه کرد و در سال ۲۰۰۶ این ایتالیا بود که توانست حریف خود، فرانسه را با ضربات پنالتی شکست دهد و قهرمان جهان شود.
اگرچه امروزه تعیین سرنوشت بازی با ضربات پنالتی به امری عادی بدل شده، ولی از هیجان آن ذره‌ای کاسته نشده است.
این قاعده در طی سال‌های گذشته هیچ تغییری نکرده است. نخست پنج بازیکن از هر تیم برای ضربات پنالتی تعیین می‌شوند و اگر باز هم نتیجه مساوی ماند، ضربات پنالتی آن‌قدر ادامه می‌یابند تا برنده تعیین گردد.
و نکته آخر این که کارل والد، مبتکر این قاعده، خود هرگز ضربه پنالتی نزده است. او علی رغم عشق به فوتبال، بازیکن موفقی نبود و به ناچار به داوری روی آورد تا به ورزش فوتبال وفادار بماند.