محيط‌بان‌ها به‌نوعي خار چشم اين شكارچيان بي‌ترحم هستند و اميدوارم قاتلان هرچه سريع‌تر قصاص شوند. به‌خصوص اينكه الان افكار عمومي هم در اين زمينه جريحه‌دار شده و شايد فرصت مناسبي باشد كه بهتر و بيشتر از محيط‌بان‌ها ياد شود. به‌خصوص اينكه مدتي است توجه عمومي به مسئله محيط‌زيست بيشتر شده است.
14سال پيش كه تصميم به ساخت «رسم عاشق‌كشي» گرفتم خيلي‌ها ابراز نگراني مي‌كردند. مديران فرهنگي وقت موافق ساخت اين فيلم نبودند و حتي من را متهم به سياه‌نمايي هم كردند. البته به پشتوانه پژوهش‌هايي كه انجام داده بودم و مطالعه پرونده‌هاي واقعي درخصوص از بين بردن جنگل‌ها مصمم به ساخت رسم عاشق‌كشي بودم. خوشبختانه گفت‌وگوهايم با تعدادي از بچه‌هاي دلسوز نظام هم ثمربخش بود و به همت و تلاش محمود فلاح اين فيلم ساخته شد. جالب است بدانيد تمام نهادهايي كه يكي از مديران فرهنگي مي‌گفت با اكران رسم عاشق‌كشي مخالفت خواهند كرد به فيلم جايزه دادند.
از نيروي انتظامي گرفته تا قوه قضاييه. البته حمايت از توليد چنين آثاري همچنان ضعيف است و هميشه هم نمي‌شود با دست خالي وارد اين عرصه دشوار شد. آن هم درحالي كه جامعه ما نسبت به مثلا يك دهه پيش به موضوع محيط‌زيست حساس‌تر شده است. سازمان محيط‌زيست بايد در زمينه ساخت فيلم‌هاي مؤثر گام‌هاي جدي‌تري بردارد. بچه‌هاي فيلمساز كه علاقه‌مند به كار در اين موضوعات هستند بحق انتظار نگاه مسئولانه‌تري از متوليان اين حوزه دارند. قطعا با كار فرهنگي و فرهنگسازي مي‌توان از تعداد اتفاق‌هاي تلخي كه در حوزه محيط‌زيست رخ مي‌دهد، كاست. آنقدر كه شايد برخي از شكارچيان شرم‌شان بيايد كه دست به چنين اقداماتي بزنند.
البته شكارچيان غيرمجاز با افرادي كه مثلا به قاچاق چوب مي‌پردازند متفاوت هستند. در موارد بسياري شكارهاي غيرمجاز توسط افرادي صورت مي‌گيرد كه ثروتمند هستند. اسلحه دارند و هر موقع دل‌شان خواست به شكار مي‌روند. البته برخي از افراد محلي هم به دلايل معيشتي دست به اين كار مي‌زنند. ولي خيلي وقت‌ها شكارچيان را طبقه بي‌درد و مرفه تشكيل مي‌دهند.
درحالي‌كه من سال‌ها پيش با چوپان‌هاي شريفي مواجه شدم كه آنقدر سلامت بودند كه وقتي پلنگ به گله‌ها حمله كرد اجازه دادند يكي دو تا از گوسفندها هم خورده شود. آن چوپان‌ها متوجه بودند كه يوزپلنگ ايراني جواهر است، ولي متأسفانه برخي افراد كه به اعتقاد من بيمار هستند حيوانات را در مناطق حفاظت‌شده شكار مي‌كنند و حتي دست‌شان را به خون محيط‌بان‌ها هم مي‌آلايند. بايد در اين زمينه كار كرد تا مردم متوجه شوند محيط‌باني چه كار دشوار و باارزشي است. محيط‌زيست را نمي‌توان با شعار و وعده حفظ و حراست كرد و نياز به كار جدي، مسئولانه و همه‌جانبه داريم تا ديگر روزي نيايد كه يك محيط‌بان به‌دست شكارچي به شهادت برسد.
- نويسنده و كارگردان سينما