براساس گزارش BBC، دانشمندان مي‌گويند در سپتامبر سال 2015 حفره لايه اوزن چهار ميليون كيلومتر مربع كوچكتر از وسعت اين حفره در سال 2000 بوده‌است، يعني مساحتي برابر با مساحت هندوستان.
اين دستاورد مديون تلاش طولاني‌مدت در راستاي ممنوعيت استفاده از مواد شيميايي مخرب لايه اوزن در جهان بوده‌است. مطالعه جديد همچنين به عوارض فوران‌هاي آتشفشاني بر تخريب روند التيام لايه اوزن پرداخته است.
روند طبيعي توليد و تخريب اوزن در اتمسفر زمين در طولاني مدت ره حالت تعادل مي‌رسد و اين به آن معني است كه همواره مقدار ثابتي از اين گاز در اتمسفر وجود داشته تا از زمين در برابر تشعشعات مضر خورشيد محافظت كند. عدم وجود اين گاز احتمال ابتلا به سرطان پوست، آب مرواريد و آسيب‌هاي ديگر در انسان‌ها،حيوانات و گياهان را افزايش مي‌دهد.
رقيق شدن لايه اوزن در اتمسفر زمين اولين‌بار توسط دانشمندان بريتانيايي در دهه 80 ميلادي آشكار شد و سوزان سولومون محقق آمريكايي در سال 1986 ثابت كرد اين لايه گازي به واسطه مولكول هاي حاوي كلرين و برومين گازهاي كلروفلوروكربن تخريب مي‌شود، گازي كه در محصولات متنوعي وجود داشتند.
با اين‌همه ممنوعيت استفاده از اين گازها از سال 1987 به واسطه معاهده مونترال، وضعيت لايه اوزن در قطب جنوب به تدريج بهبود پيدا كرد. از آن زمان تا به امروز چندين مطالعه نشانه‌هايي از بهبود لايه اوزون را مشاهده كرده‌اند، اما مطالعه جديد كه توسط محققان دانشگاه ليدز انجام گرفته،اولين مدرك آشكار از التيام لايه اوزون و ترميم فعال اين لايه را كشف كرده‌است.
محققان در اين مطالعه مقدار تراكم گاز اوزن را از سال 2000 تا 2015 با استفاده از بالون‌هاي هواشناسي، ماهواره‌ها و شبيه‌ساز‌ها با دقت محاسبه كردند و دريافتند طي اين دوره زماني روند رقيق شدن لايه اوزن چهار ميليون كيلومتر مربع كاسته شده‌است كه نيمي از اين روند ترميم مديون حذف كلرين از اتمسفر بوده‌است.
يكي از نكاتي كه براي دانشمندان به معما تبديل شده‌است، اين است كه در اكتبر سال 2015 حفره اوزن به بزرگترن حد خود رسيده‌است. دانشمندان احتمال مي‌دهند اين رويداد به واسطه فعاليت‌هاي آتشفشاني رخ داده‌است زيرا در هر فوران آتشفشاني سولفور ايجاد شده ذراتي ايجاد مي‌كنند كه خود عامل توليد ابرهاي قطبي استراتوسفري، مناطقي كه لايه اوزن در آن تخريب مي‌شود، به شمار مي‌روند.