خبر مرگ اين كارگردان برنده اسكار را تيري فرمو، مدير جشنواره كن در حساب توييتر خود منتشر كرد. به گزارش همشهري، چيمينو از آرامترين و گوشهگيرترين فيلمسازهاي معاصر بود، حتي درباره تاريخ دقيق تولد خود هم روشنگري نكرد و زادروزش در برخي منابع معتبر سال 1939 ذكر شده است؛ گرچه برخي معتقدند اين تاريخ چندان مستند و دقيق نيست. او كه تباري ايتاليايي داشت، در مدت 4دهه حضور فعال در سينما فقط 7بار روي صندلي كارگرداني نشست و نخستين فيلم خود درام كمدي جنايي «تاندربولت و لايتفوت» را در 1974با بازي كلينت ايستوود و جف بريجز ساخت.
دومين فيلم چيمينو «شكارچي گوزن» بود كه 4سال بعد به سينماها آمد و برنده 5جايزه اسكار ازجمله بهترين فيلم و بهترين كارگردان شد. فيلم شاهكاري درباره جنگ ويتنام و ماجراي 3كارگر فولاد شهري كوچك در جنوب پيتسبورگ است كه بهعنوان سرباز به جنگ ويتنام اعزام ميشوند. رابرت دنيرو، كريستوفر واكن، جان سويج، جان كازال و مريل استريپ، بازيگران اين فيلم 15ميليون دلاري بودند كه حدود 49ميليون دلار در دنيا فروخت.
چيمينو با سومين فيلم خود «دروازه بهشت» نهتنها آسيبي جبرانناپذير به موقعيت حرفهاي خود در هاليوود زد بلكه شركت يونايتد آرتيستس را هم با وجود داشتن سابقهاي 60ساله ورشكست كرد. او كه اسكار بهترين كارگردان را در سياهه جوايز داشت، به فاصله تنها 2سال با سر به زمين خورد و براي دروازه بهشت جايزه تمشك طلايي بدترين كارگردان را برد.
اصرار فيلمساز به فيلمبرداري در لوكيشن به جاي استوديو باعث شد اين پروژه 44ميليون دلاري فقط 4ميليون دلار بفروشد. چيمينو كه ابتدا نسخهاي 325دقيقهاي از دروازه بهشت آماده كرده بود، در نهايت ناچار شد با فشار مديران استوديو فيلم را با تدوين 219دقيقهاي روانه پرده سينماها كند؛ هر چند اكران يك اثر طولاني سينمادارها را هم عصباني كرده بود. تقريبا يك سال بعد نسخهاي 149دقيقهاي از دروازه بهشت اكران شد كه آن هم تأثيري در استقبال مردم نداشت. فيلمهاي بعدي چيمينو چندان جلب توجه نكرد و اين فيلمساز پس از گرفتن جوايز افتخاري جشنوارههاي ونيز و لوكارنو، از دنيا رفت.