در زمينه توزيع ثروت و امكانات، اصل اسلامي آن است كه هر كس به اندازه تلاش و زحمت خودمزد داشته باشد. نگاه ما به مزد سوسياليستي نيست، اما براي استفاده درست از بيتالمال، بايد مزد افراد بر پايه عدالت و به اندازه تلاش فرد و بر قاعده انصاف پرداخت شود. خصوصا درباره مزد مسئولان كه بايد طبق سيره و قواعد عملكرد اميرالمومنين(ع) مزد كمتري هم بگيرند. در واقع انصاف براي همه مردم ضروري است، براي مسئولان ضروريتر. امام علي(ع) انصاف را زكات قدرت ميدانند و اين نشان ميدهد كه مراعات انصاف از سوي حاكمان و كارگزاران حكومت واجبتر و ارزشمندتر است. ايشان در جاي ديگري ميفرمايند: بعيد است كه من حاضر شوم شكمم سير باشد درحاليكه در يمامه (نقطهاي دور در خلافت اسلامي) كسي قرص نان نخورده باشد. خداوند رحمت كند شهيد بهشتي را كه به مسئولان كشور ميگفت كساني كه ميخواهند در نظام مسئوليت و مقام و منصبي بگيرند، بايد قبل از آن درك كنند كه لازمه اين كار، قناعت و داشتن زندگي حداقلي است. براي منصف بودن، همه ما و بهويژه مسئولان كشور بايد به سيره پيامبر اكرم(ص) و ائمه(ع) توجه كنيم و بدانيم كه طبق ارزشهاي اسلامي، معيشت بايد به حد كفاف باشد. يعني به اندازهاي كه نياز داريم؛ نه كمتر و نه بيشتر.