به گزارش ایرنا، وجود نانوالیاف در این ماسک موجب شده تا مساحت سطحی کل ساختار افزایش یابد و ذرات نانومتری شانس بیش‌تری برای به دام افتادن داشته باشند؛ همچنین هوا به راحتی میتواند از میان این نانوالیاف عبور کند، بنابر این کاربر میتواند به راحتی با این ماسک تنفس کند.
ماسک‌های رایج معمولاً از میکروالیاف ساخته شده‌اند که به دلیل ابعادی که دارند امکان فیلتر کردن نانوذرات نظیر ویروس آنفلوانزا یا سارس با آنها وجود ندارد؛ بنابر این استفاده از آنها در نواحی که چنین بیماری‌هایی پخش شده است، امکان‌پذیر نیست. در حال حاضر در بسیاری از کشورهای آسیایی از ماسک‌های میکروالیافی برای مقابله با آلودگی‌ها استفاده می‌شود.
امکان استفاده از نانوالیاف از جنس‌های مختلف موجب شده تا امکان طراحی این نوع ماسک برای استفاده در شرایط متفاوت وجود داشته باشد. برای مثال، می‌توان از لایه‌هایی از جنس دی‌اکسید تیتانیوم یا نانوالیاف کامپوزیتی نیمه‌هادی در این ماسک استفاده کرد با این کار گازهای آلاینده نظیر N2O تجزیه شده و به ترکیبات غیرسمی تبدیل می‌شود.
برای این کار تنها لازم است که نور مرئی به ماسک تابیده شود. اگر از نانوالیاف کیتوزان در این ماسک‌ها استفاده شود، ماسک خاصیت آنتی باکتریال پیدا می‌کند و در صورت خیس شدن با ذرات عرق، میکروب‌ها را از بین می‌برد.
ویروس سارس و آنفلوانزا ابعادی در حدود 80 تا 140 نانومتر دارند. ذرات معلق حاصل از سوخت‌های فسیلی 10 تا 100 نانومتر هستند که با اتصال به هم ذرات چند نانومتری ایجاد می‌کنند که در برابر نور مرئی، انعکاس نور دارند.
والس لونگ محقق دانشگاه پلی‌تکنیک هنگ‌کنگ و همکارانش قصد دارند از این فیلتر نانوالیافی در کابین هواپیماها و خودروها استفاده کنند. نمونه اولیه ساخته شده توسط این گروه که برای استفاده در کابین هواپیما و خودرو ساخته شده، در نمایشگاه اختراعات ژنو در سال 2014 موفق به دریافت مدال طلا شد.