تقريبا 20درصد از زباله‌هاي توليدي شهروندان را زباله‌هاي خشك تشكيل مي‌دهد و پلاستيك و مواد پليمري تقريبا 4درصد كل زباله‌ها را به‌خود اختصاص مي‌دهد. اين در حالي است كه با وجود مشاركت 20درصد شهروندان در طرح تفكيك زباله از مبدأ، ميزان بازيافت مواد پليمري بسيار اندك است.
معاون خدمات شهري شهرداري تهران با هشدار نسبت به تجزيه نشدن مواد پلاستيكي گفت: مواد پليمري با ماندگاري حداقل 300سال تا 1000سال يك ماده تجزيه‌‌ناپذير محسوب مي‌شود كه مي‌تواند منشأ مخاطرات گسترده‌اي در محيط‌زيست شود. مجتبي يزداني با اشاره به 21تيرماه «روز بدون نايلكس» گفت: هر خانواده ايراني به‌طور متوسط روزانه 3كيسه پلاستيكي وارد چرخه محيط‌زيست مي‌كند كه با مصرف نكردن يك كيسه پلاستيكي در هفته در هر خانواده ايراني مي‌تواند از مصرف حدود يك ميليارد كيسه پلاستيكي در سال جلوگيري كند كه اين ميزان برابر 7هزار تن پلاستيك است. به گفته وي، ميزان پلاستيك‌هاي توليدي در ايران بيش از 177هزار تن در سال تخمين زده مي‌شود. اين رقم معادل 500تن در هر روز است و با اين آمار ايران در زمره 10كشور نخست پرمصرف ظروف يكبار مصرف پلاستيكي قرار گرفته‌است.
- طرحي 7ساله
از سال 1391روز 21تيرماه «روز بدون نايلكس» نامگذاري شد. در اين روز تمامي نهادهاي عمومي وابسته به شهرداري، ميادين ميوه و تره‌بار، فروشگاه‌هاي شهروند، فروشگاه‌هاي زنجيره‌اي اتكاء، فروشگاه‌هاي زنجيره‌اي رفاه از ارائه نايلكس‌هاي پلاستيكي خودداري كرده و كيسه‌هايي با مواد زيست تخريب پذير ارائه مي‌كنند.رئيس ستاد محيط‌زيست شهرداري تهران با اشاره به مشاركت 16سازمان مختلف در برگزاري روز بدون نايلكس گفت: اين سازمان‌ها از سازمان صدا و سيما گرفته تا نهادهايي درون شهرداري مشاركت فعال براي اين روز داشته‌اند.
به گفته محمد مهدي گلمكاني هم اكنون بسياري از شهرهاي كشور با تاسي از پايتخت، روز 21تيرماه را به تقويم فعاليت‌هاي خود وارد كرده‌اند و همگام با پايتخت شهروندانشان را به مصرف كمتر كيسه‌هاي پلاستيكي تشويق مي‌كنند.از طرفي حسين جعفري، مديرعامل سازمان پسماند نيز از اقدامات گسترده براي برگزاري روز بدون نايلكس در تهران خبر داد. به گفته وي علاوه بر فعاليت سازمان‌هاي مردم‌نهاد و گروه‌هاي دانشجويي در اين روز، اطلاع‌رساني به راسته‌هاي تجاري براي مصرف كمتر نايلكس در اين روز مورد توجه قرار گرفته است.
- پلاستيك با انسان‌ها چه مي‌كند؟
پلاستيك يكي از مخاطرات زيست‌محيطي جهان قلمداد مي‌شود. محمد مهدي گلمكاني در اين‌باره گفت: ظروف يكبار مصرف پليمري و كيسه‌هاي پلاستيكي درصورت تماس با مايعات و مواد غذايي بالاي 40درجه ماده‌اي شيميايي به نام استايرن از خود خارج مي‌كنند كه موجب تلخي غذا شده و بيش از 77نوع بيماري ازجمله انواع سرطان‌ها را به همراه دارد. به گفته رئيس ستاد محيط‌زيست شهرداري تهران «كم اشتهايي، عصبانيت و بروز بيماري‌هايي اعم از سرطان، جهش در زنان باردار و بيماري‌هاي ريوي و گوارشي از مهم‌ترين تأثيرات استفاده از ظروف يكبار مصرف پلاستيكي است. اين مشكل براي كودكاني كه با اسباب بازي‌هاي پلاستيكي بازي مي‌كنند و بيشتر اوقات آنها را در دهان خود مي‌گذارند نيز حائز اهميت است.»
- آسيب‌هاي جهاني پلاستيك
براساس گزارش آژانس حفاظت محيط‌زيست آمريكا، اين كشور تنها در مدت يك سال، تقريبا ۳۲ ميليون تن ضايعات پلاستيكي توليد كرده و تنها حدود ۹ درصد اين مواد به چرخه بازيافت بازگشته است. اين بدان معناست كه عمده ضايعات پلاستيكي در محيط‌زيست رهاسازي مي‌شوند. وضعيت ساير كشورها چندان بهتر نيست. براساس مطالعات صورت گرفته حدود 4درصد از توليد نفت در جهان صرف توليد مواد پلاستيكي مي‌شود كه در جاي خود رقم قابل توجهي است. در واقع توليد پلاستيك در جهان مستلزم مصرف حدود 60تا 100ميليون بشكه نفت در هر سال است.