براساس گزارش ديسكاوري، باوجود فراگير بودن زندگي آنلاين در سال‌هاي اخير، حقيقت اين است كه تنها 40 درصد از انسان‌هاي جهان به اينترنت دسترسي دارند. از اين رو طرح‌هاي ابتكاري متعددي در تلاش هستند تا دسترسي جهاني به اينترنت را فراهم آورند.
دسترسي آنلاين در كشورهاي توسعه يافته امري عادي و ساده است، در مقابل دسترسي به اينترنت در مناطق دورافتاده و روستايي بسيار دشوار است. براي مثال ميزان اتصال اروپا به اينترنت 75 درصد است و ميزان اتصال آفريقا درحدود 20 درصد. از اين رو شركت‌هاي فناوري با اين ديدگاه كه ضعف در اتصال به اينترنت در مناطق دورافتاده و فقير جهان خود زمينه‌سازي بازاري بالقوه است،در تلاشند تا راهي را براي اتصال تمام جهان به اينترنت بيابند.
پروژه لون شركت گوگل چندن سال است در اين راستا فعاليت دارد. اين شركت در نظر دارد بالون‌هاي هليومي مجهز به وا‌فاي را برفراز مناطق دورافتاده به پرواز درآورد . اين بالون‌هاي خورشيدي مي‌توانند براي بيش از صد‌ها روز در آسمان باقي بمانند و با كمك بادهاي دسته‌بندي شده در ارتفاعات مختلف به اطراف حركت كنند. در تاريكي شب نيز اين بالون‌ها با استفاده از برقي كه توسط نور خورشيد توليد كرده‌اند، اتصال به اينترنت را حفظ مي‌كنند.
فيس‌بوك در پروژه‌اي نسبتا مشابه به نام آكويلا در تلاش است با استفاده از سيستمي هوايي اينترنت را براي همگان قابل دسترس سازد. در اين پروژه پهپاد‌هايي براي چندين ماه در مناطق دورافتاده پرواز خواهند كرد و اتصال به اينترنت را براي ساكنان اين مناطق فراهم خواهند آورد. اين پهپاد‌هاي خورشيدي در ارتفاعي بالا پرواز مي‌كنند و در طول روز به ذخيره‌سازي برق از نور خورشيد مي‌پردازند.
منتقدان اين دو برنامه مي‌گويند اين خطر وجود دارد كه تنها يك شركت سلطه بر اتصال به اينترنت جهان را به دست بگيرد. پروژه آكويلاي فيس بوك دسترسي محدود به خدمات آنلاين ابتدايي مانند پيش‌بيني هوا،اخبار و شغل‌يابي را فراهم خواهد كرد و دسترسي به رقباي فيس‌بوك را نيز براي كاربران محدود خواهد ساخت.