حتي با اعلام نتايج نهايي باز هم اين پرونده بسته نخواهد شد.كنكور در ايران انگار كه عمر جاودانه دارد و ققنوس وار هر بار كه تمام مي‌شود و مي‌ميرد، دوباره زنده مي‌شود و جان مي‌گيرد.شك نكنيد اعلام نتايج همين كنكور 95، بهانه آغاز تبليغات محيطي و رسانه‌اي «كاسبان كنكور» خواهد شد. باز هم براي فروش كتاب‌هاي تست، نكات كنكوري، شگرد‌هاي روان شناسي و... تبليغ خواهند كرد.پايان كنكور 95، آغاز كنكور 96خواهد بود و همينطور سال از نو، كنكور از نو!
كنكور براي نسل ما، غول شكست‌ناپذيري بود كه وقتي كارداني در شهرستان دورافتاده‌اي هم قبول مي‌شديم، بايد جشن مي‌گرفتيم و شيريني مي‌داديم. حالا پس از دو دهه، اين غول اما هنوز نفس مي‌كشد.همه تلاش‌ها براي حذف كنكور تقريبا بي‌نتيجه بوده است. بي‌تعارف بايد گفت كه گزارش كارهاي ارائه شده در اين‌باره را نبايد جدي گرفت. آنچه اكنون به اسم حذف كنكور گزارش مي‌شود، در حقيقت روغن‌هاي ريخته‌اي است كه نذر امامزاده مي‌كنند. در نتيجه تغييرات جمعيتي، صف پشت كنكور كارشناسي كوتاه شده است.خلاصه ديدگاه منتقدان اين است كه نه‌تنها هيچ تلاشي براي حذف كنكور انجام نشده بلكه مافياي كنكور در اين زمينه مقاومت هم مي‌كند.
لطفا به عكس‌هاي كنكور در 2 روز گذشته نگاه كنيد. بامعني‌ترين عكس مربوط به مادري است كه در جلسه كنكور و در كنار مراقب به فرزندش شير مي‌دهد. همه پازل‌ها جوري چيده شده‌اند كه او اگر در اين آزمون شركت نكند، از همه برنامه‌هاي زندگي‌اش بازخواهد ماند. ديروز خيلي ها- شايد از شدت سردرد- هنگام آزمون خواب‌شان برد. آنها در سرزميني زندگي مي‌كنند كه يكي از مسئولان قديمي برگزاري كنكور در يك گفت‌وگوي طولاني بي‌آنكه يك كلمه از اهميت حذف كنكور حرف بزند، مي‌گويد: «يكي از آرزوهاي من اين است كه يكي از كنكورهاي كشور چين را برگزار كنم زيرا در اين آزمون بيش 10ميليون نفر شركت خواهند كرد!» اگر آرزوي مسئولان اين حوزه به جاي برگزاري كنكور 10ميليون نفري، حذف كنكور بود ديروز خيلي از جوان‌هاي ما حال بهتري‌داشتند.