سایت موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی ضمن انتشار این مطلب آورده است:حجت‌الاسلام كافي پس از اقامه نماز صبح در مسجد شيروان هنوز 30 كيلومتر از شهرستان قوچان فاصله نگرفته بودند كه اتومبيل آنها دچار سانحه شده و وی در این حادثه جان باخت. بستگان وي پس از اطلاع از حادثه به قوچان آمده و همان روز جنازه وي را به مشهد برده و در مسجد جعفري‌ها قرار دادند. با انعكاس اين خبر در مطبوعات، جمعيت زيادي خود را آماده تشييع پیکر وي نمودند. خصوصاً اينكه بسياري سانحه تصادف را توطئه ساواك مي‌دانستند.
صبح روز۳۱ تیرماه ۱۳۵۷ مراسم تشييع از ميدان فردوسي مشهد به طرف حرم مطهر امام رضا(ع) آغاز گرديد. مراسم تشييع به تظاهراتي عليه رژيم تبديل و به سبب تيراندازي چند نفر كشته و مجروح گرديدند. پس از طواف جنازه در حرم مطهر و اقامه نماز ميت توسط آيت‌الله سيدعبدالله شيرازي، براي آرام كردن جوّ عمومي مشهد جنازه در همان روز به تهران منتقل گرديد. مردم زيادي در فرودگاه منتظر بودند ولي جنازه با نظارت ساواك به سرعت به پزشكي قانوني منتقل گشت. ساواك تهران و شهرباني به سرعت تشكيل جلسه داده و با توجه به نگراني‌هاي استاندار خراسان در مورد بازگشت جنازه به مشهد و ايجاد ناآرامي در شهر از يك سو و احتمال بروز ناآرامي در تهران از سوي ديگر تصميم به دفن بدون تشريفات وي در خواجه ربيع مشهد گرفتند.
بر اساس این گزارش که از روی اسناد و گزارش‌های ساواک منتشر شده، آمده است:تنها به خانواده وي اجازه دادند كه در ساعت 10 شب مورخ یکم مردادماه ۱۳۵۷ جنازه را بدون اطلاع هيچكس به مهديه برده و مراسم مختصري را برگزار نمايند. بلافاصله پس از مراسم، جنازه به فرودگاه منتقل و در ساعت يك بامداد دوم تیرماه وارد مشهد و شبانه در خواجه ربيع دفن گرديد. از آنجا كه ساواك بيم ربوده شدن جنازه را توسط مردم مي‌داد كليه جريانات مزبور با نظارت دقيق ساواك صورت گرفته و پس از دفن نيز تذكرات شديدي را مبني بر عدم برگزاري هرگونه مراسمي در خواجه ربيع به خانواده وي دادند.
آيات عظام گلپايگاني، مرعشي نجفي، سيداحمد خوانساري و بسياري ديگر از علماء با انتشار اعلاميه هايي ضمن عرض تسليت با خانواده وي و مردم داغدار اظهار همدردي نمودند. شهر مشهد در غم فرو رفت. اولين مجلس ختم به دعوت آيت‌الله سيداحمد خوانساري در مسجد حاج سيد عزيزالله تهران تشكيل شد. در بسياري از شهرها از جمله قم، مشهد، كرمانشاه، رشت، كاشان، اصفهان و... مجالس ختم و بزرگداشت برقرار شد. در غالب اين مجالس سخنرانان ضمن بزرگداشت خاطره مرحوم كافي به افشاگري عليه رژيم شاه پرداختند و به دنبال آن تظاهرات خياباني برپا شد.