براساس گزارش ديسكاوري، تلسكوپ فضايي كپلر كه در سال 2009 سفر پرماجراي خود را آغاز كرد، براي چهار سال متوالي به تكه‌اي كوچك از آسمان چشم دوخت تا بتواند نوسانات كوچكي را در ميزان نور دريافتي از بيش از 140 هزار ستاره، رديابي كند. دانشمندان از اطلاعات به دست آمده از اين رصد‌ها براي تعيين نوع جرمي كه باعث نوسان نوري شده‌است استفاده كردند.
بروز نقص فني در سيستم نشانه‌گير كپلر در سال 2013 فرايند ماموريت آن را مختل ساخت، اما مهندسان ناسا متناسب با شرايط جديد تلسكوپ شيوه رصد جديدي براي آن درنظر گرفتند تا كپلر بتواند با استفاده از دو ژيروسكوپ باقي‌مانده، موتورها و فشار نور خورشيد به فعاليت خود ادامه دهد.
كپلر اكنون براي 83 روز بخشي از آسمان را رصد كرده و پس از آن مي‌چرخد تا نور خورشيد وارد ميدان ديدش نشود. در اين ماموريت جديد كه K2 ناميده مي‌شود، كپلر توانسته 458 سياره كانديد را رصد كند كه 127 مورد از آنها به تاييد ناسا رسيده‌است. در اين ميان 104 سياره وجود دارند كه به تازگي و هفته گذشته به تاييد رسيده‌اند تا به اين شكل تعداد كل سياره‌هاي فراتر از سامانه خورشيدي كه كپلر تاكنون كشف كرده‌است به 3472 سياره برسد.
جديد‌ترين اعضاي گروه سياره‌هاي جديد كشف شده، چهار سياره با نام سياره‌هاي گروه K2-72 هستند كه ابعادي 20 تا 50 درصد بزرگتر از زمين دارند و در مدار ستاره‌اي يكسان در چرخشند. دو مورد از اين چهار سياره در فاصله‌اي بسيار دور از ستاره ميزبانشان در حركتند و از آنجايي كه ستاره ميزبان نيم برابر بزرگي خورشيد را دارد، پس منطقه قابل سكونت آن نزديك‌تر از منطقه قابل سكونت خورشيد خواهد بود.
سياره ديگر به نام K2-72c تنها 10 درصد گرمتر از زمين است و سياره ديگر K2-72e كه از مداري 24 روزه برخوردار است، 6 درصد از زمين سردتر است. دانشمندان براين باورند هرچهار سياره K2-72 سياره‌هايي سنگي هستند. ستاره اين سياره‌ها در فاصله 181 سال نوري از زمين و در راستاي صورت فلكي آكواريس واقع شده‌است.
محققان با استفاده از تلسكوپ‌هاي زميني جميني شمالي، تلسكوپ كك، رصد‌خانه دانشگاه كاليفرنيا و تلسكوپ دوربيني بزرگ دانشگاه آريزونا توانستند يافته‌هاي كپلر را به تاييد برسانند.