تبت با میانگین ارتفاع 4.900 متر (16.00پا) مرتفع ترین منطقه در کره زمین است. از این رو آن را بام دنیا نیز نام گذاشته‌اند.
امروزه بخش عمده سرزمین تبت در جمهوری خلق چین واقع شده و بخش کوچکی از آن نیز در هند قرار دارد. تایوان (چین تایپه) نیز نسبت به این سرزمین ادعای ارضی مطرح کرده است.
سونگتسان گامپو بسیاری از مناطق تبت را در قرن هفتم میلادی تحت یک حاکمیت درآورد و از قرن هفدهم دالایی لاماها یا راهبان بودایی رهبری معنوی تبت را در دست گرفتند.
پرونده‌ها:
کشورهای جهان / مجامع بین‌المللی / اتحادیه اروپا/ کشورهای خاورمیانه / کشورهای آسیا / اتحادیه عرب / معاهده مرکوسور / اتحادیه آفریقا / سازمان ملل متحد / سازمان جهانی تجارت / پیمان ناتو /
از قرن هفدهم تا سال 1959 دالایی لاماها رهبران مذهبی تبت محسوب می‌شدند و امور حکومتی و اداری این منطقه بر عهده آنان بود.
تبت از این سال به بعد تحت حاکمیت مستقیم چین قرار گرفت و دالایی لاما نیز به دلیل قیام علیه جمهوری خلق چین به هند تبعید شد.
تاریخچه تبت:
دولت پادشاهی تبت در قرن پنجم یا ششم م . تا سال ۹۱۴ م . (تاریخ سقوط حکومت سلطنتی) ادامه داشت و در ابتدای قرن یازدهم رژیم لامایی در آنجا برقرار گشت و لاماها تا قرن ۱۵-۱۶ که دوره تاسیس دالایی لاما بود، مستبدانه در آن جا حکومت می‌کردند.
این کشور و مخصوصاً شهر لهاسا از بزرگترین مراکز مذهبی پیروان بودا و عبادتگاه‌ها و بتکده‌های عظیم آن زیارتگاه بزرگ بودائیان جهان است و شخص دالایی لاما یک قدرت مذهبی و سیاسی است که در میان قوم مغول و مردم چین و هند و دیگر کشورهای بودایی احترام فراوانی دارد.
تبت یا سی -تسان کشور مستقلی که در جنوب غربی چین و بر سرحد شمالی نپال واقع است و آنرا از جهت ارتفاعی که از سطح دریا دارد، بام دنیا گویند چه بزرگترین و مرتفعترین فلات آسیا و جهان است که در میان بزرگترین و معظم‌ترین سلسله جبال جهان قرار دارد و شطهای قابل اهمیت جنوبی و شرقی آسیا از آن سرازیر می‌گردد.
فلاتی است لم یزرع و ارتفاع متوسط آن از سطح دریا ۵۰۰۰ متر است (ارتفاع قله دماوند از سطح دریا ۵۶۴۰ متر است).
جنوب آنرا کوههای بسیار بلند هیمالیا فراگرفته‌است . کوههای مرتفع دیگری از آن جمله قراقروم[۱] در جنوب غربی و آلتین تاغ در شمال و نان شان در شمال شرقی این سرزمین واقع است . وسعت آن ۱٬۲۱۵٬۰۰۰ کیلومترمربع و دارای ۱٬۲۷۴٬۰۰۰ تن سکنه‌است. پایتخت آن شهر مذهبی «لهاسا» است و «دالایی لاما» بر آن فرمانروایی داشت.
با آنکه رودهای عظیمی از این منطقه سرچشمه می‌گیرد مع‌ذلک در داخل این کشور رودهاو برکه‌های قابل توجه و مورد استفاده کمتر وجود دارد و مخصوصاً بر اثر یخبندان بودن کمتر به کار کشاورزی می‌آید.
رودهای مهم آن عبارتند از: «اندوس » و «تسانگ پو» رود اخیر چون وارد سرحد هند و برمه شود «براهماپوتر» نام دارد.