براساس گزارش ساينس الرت، اين پيش‌بيني به آن معني است كه توانايي انسان در هماهنگ ماندن با قانون مور، دوبرابر شدن ترانزيستورهاي موجود در يك مدار تركيبي هردوسال يكبار، در آستانه از دست رفتن است.
ايده اصلي پيشي‌گرفتن ميزان مصرف انرژي تراشه‌هاي رايانه‌اي نسبت به ميزان توليد انرژي در جهان اولين بار سال گذشته در گزارش انجمن صنعت نيمه‌رسانا، SIA منتشر شد اما تا به امروز كه به واسطه ارزيابي نهايي اين گروه از چشم‌انداز صنعت نيمه‌رسانا ،اين مفهوم در مركز توجه محققان قرار گرفته‌است، نسبت به آن بي‌توجهي شده‌بود.
ايده اصلي اين است كه در آينده تراشه‌هاي رايانه‌اي به لطف افزايش تعداد ترانزيستورهايشان به اندازه‌اي قدرتمند خواهند شد كه براي ادامه دادن به فعاليتشان به حجم زيادي انرژي نياز خواهند‌داشت، مگر اينكه روند بهينه‌سازي مصرف سوخت در ساخت آنها در پيش گرفته‌شود.
توليد‌كنندگان محصولات نيمه‌رسانا مي‌توانند به واسطه مهندسي هوشمند اين مصرف بالاي انرژي را مهار كنند، اما براساس گزارش SIA اگر شيوه‌هاي مهندسي دچار تحول نشوند، براي كنترل مصرف انرژي به اين شيوه نيز محدوديت‌هايي ايجاد خواهد‌شد.
براساس گزارش اين انجمن درصورتي كه اوضاع با رويكرد امروزي مهندسي تراشه‌ها ادامه پيدا كند، در طولاني‌مدت و تا سال 2040 صنعت رايانش به صنعتي ناپايدار تبديل خواهد شد كه ميزان انرژي مورد نياز آن از ميزان انرژي توليد شده در كل جهان پيشي خواهد‌گرفت.
امروزه توليد‌كنندگان براي هماهنگ ساختن خود با قانون مور و بهبود عملكرد تراشه‌ها، از ترانزيستورهاي كوچكتري استفاده مي‌كنند، اما SIA مي‌گويد اين رويكرد نمي‌تواند براي هميشه ادامه داشته‌باشد زيرا اين رويكرد به مرور زمان به ساخت تراشه‌هاي متراكم‌تر و پر‌مصرف‌تر منتهي خواهد شد.
براساس گزارش SIA رويكرد‌هاي رايج به مرور زمان دچار محدوديت‌هاي فيزيكي خواهند شد و فناوري و معماري جديد براي اينكه بتواند از انفجار مصرف انرژي جلوگيري كند، بايد چندين درجه كم مصرف‌تر از بهترين ميزان مصرف انرژي در فناوري ساخت نيمه‌رساناها باشد. در اين گزارش همچنين آمده‌است پس از سال 2020 بهبود عملكرد تراشه‌ها با استفاده از شيوه‌هاي سنتي از قبيل كوچك كردن ترانزيستورها،از نظر اقتصادي غيرممكن خواهد شد.