رسانههاي ما چقدر مردم را به مطالعه تشويق ميكنند؟ برنامههايي كه در شبكههاي مختلف با موضوع كتاب ساخته ميشوند تا چه اندازه جذاب هستند؟ تعدادشان چقدر است و تا چه اندازه شاهد تلاش واقعي و تأثيرگذار براي اعتلاي فرهنگ مطالعه در كشورمان هستيم؟ براي بالا بردن سرانه مطالعه نياز به ايجاد انگيزه عمومي داريم. يك مثال ساده كه احتمالا همه ما بارها با آن مواجه شدهايم ميزنم.
داخل اتوبوس يا مترو فردي نشسته و روزنامه ميخواند درحاليكه افراد كنار دستياش هم در حال مطالعه هستند و بعضي وقتها حتي از فردي كه روزنامه دستش است بيشتر و دقيقتر مطالعه ميكنند. درواقع روزنامهاي كه در يك فضاي عمومي در دسترس قرار گرفته براي ديگران ايجاد انگيزه كرده تا به خواندن بپردازند و فردي كه روزنامه متعلق به اوست كناردستيهايش را هم در مطالعه شريك كرده است. هماكنون كتابهاي زيادي در بازار وجود دارد كه اگر در موردشان اطلاعرساني درست انجام شود و براي مخاطب ايجاد انگيزه صورت گيرد ميتوانند پرخواننده شوند. براي افزايش فرهنگ مطالعه بايد فكري هم به حال گراني كتاب كنيم.
وقتي قيمت كتاب نسبت به درآمد متوسط افراد بالاست طبيعي است كه جزو اولين گزينههايي باشد كه از سبد خانوادهها حذف ميشود. براي يك سرپرست خانواده بسيار دشوار است كه براي خريد مثلا 5 جلد كتاب 200 هزار تومان پرداخت كند. اگر واقعا دغدغه مطالعه داريم بايد حتما بخش فرهنگي دولت بابت كتاب به مردم يارانه بدهد. يارانهاي فراگير و مستمر نه به شيوه دادن بن كتاب كه هم مقطعي است و هم اينكه تنها شامل بخشي از جامعه ميشود. براي كشوري با بيش از 70 ميليون جمعيت انتشار كتاب با تيراژ 500 نسخه شرمآور است.
- مدير فيلمبرداري سينما