هر چند کج‌سلیقگی مسئولين کمیته ملی المپیک در تهیه لباس مناسب کاروان ورزشی ایران در مراسم رژه افتتاحیه المپیک در روز‌های اخیر دردسرساز شده و آنان را در حالتی منفعل قرار داده است، اما در هیاهوی این اتفاق، هیچ کس و حتی مسئولين والیبال از مسئولين این کمیته نپرسیده‌اند، چطور والیبال‌نویس‌ها از خبرنگار گرفته تا گزارشگر و ....هیچ سهمی در میان خبرنگاران اعزامی به المپیک ندارند؟!.
این در حالی است که والیبال به عنوان تنها ورزش تیمی، بیشترین سهمیه را در میان کاروان رشته‌های ورزشی دارد.
معلوم نیست چرا با وجود صعود والیبال به المپیک هیچ اقدامی در خصوص اعزام خبرنگار اختصاصی والیبال به این بازی‌ها صورت نگرفته است و بالاخره معلوم نشد قصور از کجا و کدام طرف ماجرا بود؟
مسئولين کمیته ملی المپیک که تا دوره قبل همواره اعزام نکردن خبرنگارهای والیبال به این رویداد بزرگ ورزشی را ناشی از عدم صعود این رشته قلمداد می‌کردند، حال چه جوابی برای اعضای پرشمار این جامعه خبری دارند؟!
جامعه خبری که هر روز به تعداد اعضایش به موازات پیشرفت والیبال در حال اضافه شدن است و با وجود همه رشد کمی قابل توجهي که داشتند، به‌راحتی از سوی کمیته ملی المپیک و کمیته رسانه‌ای منتخب آن نادیده گرفته شدند!!.
البته این اولین بار نیست که در کاروان رسانه‌ای المپیک جای خبرنگاران تخصصی والیبال خالی است و جدا از بازی‌های المپیک، حتی در بازی‌های آسیایی سال‌های 2010 گوانجو و 2014 اینچئون کره که تیم ملی والیبال به عنوان یک ورزش تیمی موفق صاحب مدال نقره و طلای این بازی‌ها هم شد ، سر خبرنگاران این رشته ورزشی که به اعتقاد خود مسئولين ورزش نقشی بی‌بدیل در موفقيت واليبال داشته‌اند، بی کلاه مانده بود!
نتیجه چنین اقدام بی‌تدبیرانه‌ای این خواهد بود که خبرهای حول و حوش نخستین حضور والیبال ایران بیشتر جنبه عمومی بخود بگیرد و فاقد حداقل جذابیت برای علاقه‌مندان پرشمار آن باشد.