تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۵:۵۳

جبار آذین: «پریا» یک ملودرام ناپخته و سطحی از مجموعه‌سازی است که در کارنامه تلویزیونی خود آثار قابل‌اعتنا کم ندارد.

يكي از نقاط مثبت مجموعه تازه حسين سهيلي‌زاده پرداختن به مسئله مهم ايدز است كه امتياز و رويكردي قابل‌توجه در تلويزيون به‌ويژه سريال‌سازي محسوب مي‌شود اما بايد بگويم اين نگاه در پريا كارشناسانه نيست و جاي نگرش تخصصي، اجتماعي و انسان‌مدارانه در سريال خالي است. پرداختن به اين نوع مسائل و مضاميني از اين دست و همچنين ارائه اطلاعات كامل، علت‌ها و عوارض موضوع ايدز مي‌توانست به پريا جامعيت و جذابيت بيشتري ببخشد كه متأسفانه اين اتفاق نيفتاده است.

كارگردان سريال از بازيگران و هنرمندان مستعد و شناخته‌شده بهره‌ برده است. او كه پيش‌تر توانايي خود را در ساختن مجموعه‌هاي درام و ملودرام نشان داده، در پريا نتوانسته به خوبي از عهده پردازش موضوع و مسائل خانوادگي برآيد و به همين دليل مضامين در آن رنگ باخته‌اند. فيلمنامه از نظر درام چينش درست و اصولي ندارد و عناصر به هم ريخته‌ آن باعث شده سريال، موضوعي نامناسب و ساختاري پراكنده داشته باشد. سهيلي‌زاده با سطحي‌نگري و سهل‌انگاري فيلمنامه را به يك سريال متوسط تبديل كرده كه اين نوع پردازش و توليد نه در حد توانايي كارگردان است نه با قابليت‌هاي بازيگران تناسب دارد.

پريا مي‌توانست به خوبي از عهده تحليل مناسبات و روابط خانوادگي و همچنين ويژگي‌هاي افراد، اختلاف‌ها و تقابل‌هاي زندگي زناشويي و تأثير جدايي و طلاق با ارائه داستان زندگي اعضاي خانواده بربيايد و آن را به تماشاگر نشان دهد اما اين سريال تنها توان كارگردان و گروه توليد و هزينه تلويزيون را هدر داده است.

پريا اين قابليت را داشت كه در چارچوب ساختار و مضمون به يك درام پرطرفدار با موضوع ملتهب اجتماعي تبديل شود و به داستانش قوام بخشد اما با بضاعت بسيار كم در عرصه سريال‌هاي داستاني موفقيتي در آن ديده نمي‌شود. حاصل تلاش كارگردان و گروه توليد يك مجموعه سطحي و متوسط در تلويزيون است كه نمي‌توان به آن جايگاهي مهم بخشيد. دوري از مفاهيم زندگي ايراني- اسلامي، مضامين فرهنگي و همچنين مسائل روز اجتماعي و نگاه كليشه‌اي به آدم‌ها، مانع پرداخت درست و جذاب به سريال شده است.

  • منتقد تلويزيون