از سويي شاهديم كه روزانه اتومبيل‌هاي تازه‌اي توليد و وارد همين خيابان‌ها مي‌شوند؛ اتفاقي كه به‌خصوص در 2دهه اخير شاهدش بوده‌ايم و حالا خيابان‌هاي پايتخت تبديل به پاركينگ عمومي شده‌اند. جداي از اين شيوه رانندگي برخي شهروندان نيز مسئله‌آفرين است. رعايت‌نكردن مقررات حين رانندگي به تصادف مي‌انجامد و پيامد اين اتفاق هم راه‌بندان است.
با اين شيوه رانندگي بهترين و مدرن‌ترين بزرگراه‌ها هم‌دردي را دوا نمي‌كنند. اكثر خيابان‌هاي لندن تنگ است ولي اتوبوس دوطبقه هم در آنجا تردد مي‌كند. به اين دليل كه در آنجا شهروندان بسيار مقيد به رعايت قواعد رانندگي هستند. آنها به قوانين احترام مي‌گذارند و بسيار راحت‌تر از ما در خيابان‌ها به تردد مي‌پردازند. بسياري‌شان اتومبيل‌هاي گران‌قيمتي دارند ولي ترجيح مي‌دهند تنها در برخي مواقع از پاركينگ بيرونشان بياورند. در آنجا درصد بالايي از شهروندان از وسايل نقليه عمومي استفاده مي‌كنند. در تهران خودمان در بسياري از خانواده‌هاي طبقه متوسط و مرفه شاهد پديده چنداتومبيلي هستيم.
هركدام از اعضاي خانواده براي خودشان اتومبيل اختصاصي دارند و با آنها به خيابان مي‌آيند. بعد انتظار داريم خيابان‌هاي تهران اين‌قدر شلوغ نباشد و جاي پارك راحت گير بيايد. براي رفع مشكل شلوغي تهران هم بايد داستان ورود بي‌رويه اتومبيل‌هاي تازه توليد‌شده سر و سامان بيابد و هم اينكه از خودمان شروع كنيم. در اتوبان لايي نكشيم، به مقررات راهنمايي و رانندگي احترام بگذاريم و تا آنجا كه امكان دارد از اتومبيل شخصي استفاده نكنيم.
- نويسنده و كارگردان سينما