شايد بتوان گفت خوشبين‌ترين كارشناسان اكران نيز بهار پررونق گيشه افتتاحيه سال95 را يك جرقه مي‌دانستند؛ جرقه‌اي كه به نظر مي‌رسيد مجموعه‌اي از عوامل موجب رخ‌دادنش بودند. كمبود برنامه‌ها و سريال‌هاي سرگرم‌كننده تلويزيون در ايام نوروز در كنار اوقات فراغت حاصله از تعطيلات عيد و يكي دو عامل فرامتني ديگر در كنار اكران تعدادي از جذاب‌ترين فيلم‌هاي سال، باعث آشتي مردم با سينما شد.
در ماه‌هاي بعد طبيعي بود كه كمي از رونق اكران نوروزي فاصله بگيريم، ولي نكته در اينجاست كه اغلب فيلم‌هاي اكران‌شده در سال95 فراتر از پيش‌بيني‌هاي اوليه تماشاگر يافته‌اند. اينكه يك كمدي با بازي رضا عطاران در صدر جدول گيشه بايستد يا كمدي‌اي چون «باركد» با استقبال مخاطبان همراه شود اتفاق عجيبي نيست.
موضوع وقتي جالب توجه مي‌شود كه فيلم روشنفكرانه‌اي چون «اژدها وارد مي‌شود» ساخته ماني حقيقي در فهرست پرفروش‌ها قرار مي‌گيرد و اين روزها هم «لانتوري» ركورد بالاترين فروش تاريخ سينماي ايران را شكسته است. سينماي ايران كه سال‌ها با بحران ريزش مخاطب مواجه بوده حالا با اقبال عمومي مواجه شده است. سينماگران ما بايد قدردان بازگشت مردم به سالن‌هاي سينما باشند. اين استقبال وظيفه دست‌اندركاران سينما را سنگين‌تر مي‌كند.حالا كه تماشاگر پاي كار آمده بايد فيلم‌هايي جذاب‌تر ساخت؛ فيلم‌هايي كه پاسخ اعتماد مردم را بدهند؛ كاري كه قطعا دشوار است، ولي غيرممكن نيست.
نويسنده و كارگردان سينما