به گزارش ايلنا، نامه‌های تهدیدآمیزی که در حال حاضر سازمان اتحاد علیه ایران اتمی به شرکت‌های اروپایی می‌نویسد بخش تبلیغاتی فعالیت‌های آنهاست. مهم‌تر از این نامه‌ها ، ملاقات‌هایی است که اعضای این سازمان با شرکت‌ها دارند. مثلا یک شرکت انگلیسی فعال در حوزه انرژی کاملا آماده حضور در ایران بود. اما یک وزیر پیشین آمریکایی عضو سازمان UANI با آنها تماس گرفت و مدیران این شرکت را تهدید کرد که حضور در ایران برای آنها هزینه دارد. سرانجام حضور و فعالیت این شرکت در ایران منتفی شد.
مهرداد عمادی کارشناس ارشد اقتصادی مقیم اروپا در گفت‌وگو با ایلنا، با اشاره به تاسیس سازمانی به نام اتحاد علیه ایران اتمی ( UANI ) با لابی یهودیان آمریکا و سیستم اطلاعاتی آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی در دوران دولت احمدی‌نژاد تصریح کرد: با روی کار آمدن دولت روحانی در سال 2013 پیگیری سناریوهای سازمان اتحاد علیه ایران اتمی از سوی دولت‌های غربی و آمریکا به حاشیه رفت و آنها تصمیم گرفتند تا کمتر رو در روی ایران قرار گیرند، زیرا معتقد بودند که مقابله با جامعه جهانی پس از برجام هزینه بیشتری برای‌شان به همراه خواهد داشت اما همچنان فعالیت کمپین با هدف به شکست کشاندن برجام و متوقف کردن سرمایه‌گذاری اروپایی‌ها در ایران با دلارهای عربستان و اسرائیل ادامه دارد.
متن کامل گفت‌وگو در ذیل می‌آید:
- با گذشت یکسال از اجرای برجام و علی‌رغم رفت و آمد گسترده شرکت‌های اروپایی به ایران، به جز همکاری‌های محدود در برخی حوزه‌ها، هنوز امضای قراردادهای بزرگ صنعتی و تجاری میان ایران و شرکت‌های اروپایی را شاهد نبوده‌ایم. گویا یک گروه لابی نیرومند مانع تعامل شرکت‌های بزرگ اروپایی با ایران می‌شود. این گروه لابی اخیرا به صورت آشکار نامه‌هایی تهدیدآمیز به شرکت‌های اروپایی که قصد امضای قرارداد با ایران را دارند، می‌نویسد و آنان را از عواقب حضور در ایران می‌هراساند. این گروه حتی این نامه‌ها را به صورت علنی در مطبوعات اروپایی نیز منتشر می‌کند. ماهیت و اهداف این گروه چیست و چگونه تشکیل شد؟
اگر به سالهای 2002 و 2003 برگردیم می‌بینیم دو اتفاق رخ داده است. کشورهایی که ایران را رقیب خود می‌دانستند و مدعی بودند باید پروژه‌های خطرناک ایران خنثی شود، تصمیم گرفتند به جای این که به صورت پراکنده با سناتورهایی در آمریکا یا وزرای سابق یا سیاست‌مداران با نفود در تماس باشند، شبکه‌ای را به همین منظور ایجاد کنند و با استخدام افراد و جذب منابع مالی مشخص، در چارچوب اهداف مورد نظر خود، سازمانی را تاسیس کنند. هدف از تاسیس این سازمان، ادعای آنان برای مقابله با خطر اتمی ایران بود .
البته این موضوع حائز اهمیت است که ما پیش از انقلاب نیز پروژه‌های پژوهش‌های اتمی داشتیم که پس از انقلاب نیز این فعالیت‌ها به دلیل افزایش نیازهای انرژی ایران، بیشتر شد.
طی سالهای 2005 و 2006 در نیویورک و شیکاگو جلساتی برای هماهنگی تاسیس سازمانی به نام اتحاد علیه ایران اتمی ( UANI ) تشکیل شد که در این جلسه مارک والاس ( سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل ) و برخی مقامات پیشین CIA و افرادی نیز به عنوان کارشناس امنیتی خاورمیانه حضور داشتند .
این افراد پایه ریزان اصلی فعالیت علیه ایران بودند و روابط نزدیکی نیز با یکدیگر داشتند. این سازمان در واقع با پیوند لابی یهودیان آمریکا و سیستم اطلاعاتی آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی ایجاد شد.
این گروه طی سالهای 2008 تا 2011 فعالیت‌های گسترده‌ای را در اروپا ، بالاخص در کشورهای هلند، فرانسه و آلمان آغاز کردند. در سال 2010 به صورت مستقیم این مسئله مقابله با ایران مطرح شد و در شهرهای لندن و پاریس در این خصوص جلساتی تشکیل شد و ابعاد تحریم‌های اقتصادی ایران مورد بررسی قرار گرفت.
این سناریو نهایتا در سال 2011 در کنفرانسی در لندن با سخنرانی یک فرد کلیدی و بانفوذ از عربستان سعودی علیه ایران و طرح ادعای خطرات ایران ادامه پیدا کرد. در این نشست این موضوع مطرح شد که بهترین کار این است که ایران را با تحریم‌های فلج کننده متوقف کنیم. در این نشست 11 هدف را مورد نظر قرار دادند تا بتوانند ایران را بین 20 تا 25 سال به عقب برگردانند.
- میزان تاثیرگذاری و نفوذ این سازمان ( UANI ) بر دولت‌های غربی در چه سطحی بود؟
این سازمان در یک دهه گذشته همواره بسیار بانفوذ و تاثیر گذار بوده است. اکنون نیز فعالیت‌های بسیار موثری برای تداوم تحریم‌های اقتصادی ایران و جلوگیری از لغو آن دارد. بنده تصور می‌کنم در صورتی که سیاست‌های دولت قبل ادامه پیدا می‌کرد، هم اکنون میزان حضور و تاثیرگذاری سازمان اتحاد علیه ایران اتمی در سطوح تصمیم گیری دولت‌های غربی، بسیار بالاتر میزان فعلی بود.
با روی کار آمدن آقای روحانی در سال 2013 پیگیری سناریوهای سازمان اتحاد علیه ایران اتمی از سوی دولت‌های غربی و آمریکا به حاشیه رفت و کمرنگ شد و تصمیم گرفتند تا کمتر رو در روی ایران قرار گیرند، زیرا معتقد بودند که هزینه بیشتری برای‌شان به همراه خواهد داشت.
در سالهای 2013 و 2014 شکاف بین کاخ سفید و سازمان‌هایی مانند اتحاد علیه ایران اتمی و همچنین آیپک و حزب جمهوری‌خواه بیشتر شد. تغییراتی نیز در اروپا ایجاد شد.
- اعضای اصلی و فعال UANI چه کسانی هستند؟ منابع مالی این سازمان چگونه تامین می‌شود؟
هم اکنون 27 نفر در آمریکا با سازمان اتحاد علیه ایران اتمی در ارتباط هستند که افرادی در سطح وزرای سابق، روسای سابق سازمان اطلاعاتی آمریکا و افراد رده‌های بالای امنیتی را شامل می‌شود.
کمپین‌ها و گردهمایی‌هایی که این سازمان برگزار می‌کند نیاز به منابع مالی بسیار زیادی دارد. منابع مالی توسط گروه‌های لابی یهودی و همین طور عربستان تامین می‌شود. در کنار افراد بانفوذ آمریکایی، عربستانی و اسرائیلی، مقامات پیشین اروپایی از کشورهای بریتانیا، فرانسه و آلمان نیز در این شبکه حضور فعال دارند و سال‌ها برای تحقق اهداف این شبکه برنامه‌ریزی کرده‌اند.
این پروژه متاسفانه تاکنون برای ایجاد فضای ایران‌گریزی و ایران هراسی موفق بوده است. سازمان اتحاد علیه ایران اتمی به ظاهر سازمانی مدنی و مستقل است. اعضای این سازمان در حال حاضر در اروپا، به خصوص در هلند، آلمان و فرانسه پروژه‌هایی را برای ادامه تحریم‌های اقتصادی ایران در دست اجرا دارند. برخی از افراد و سازمان‌های اپوزیسیون ایرانی نیز با UANI همکاری می‌کنند و نقش پیاده نظام این شبکه را عهده‌دار هستند و در فضای رسانه‌ای فارسی زبان اهداف این سازمان را تئوریزه و تبلیغ می کنند.
- گویا در انگلستان نیز یک موسسه مطالعات استراتژیک تحت عنوان ISD ، قبل و بعد از برجام، کمپین‌های گسترده‌ای را برای جلوگیری از لغو تحریم‌های اقتصادی ایران در انگلستان سامان داده است. گروه ISD شامل چه کسانی است و چه اهدافی را پیگیری می‌کند؟
موسسه اتحاد علیه ایران اتمی چندین شاخه و سازمان مرتبط دارد که ISD نیز یکی از آنها است که در انگلستان تاسیس شده و فعال است. دلیل تاسیس این سازمان در انگلستان هم این است که فعالیت گروه‌های لابی آمریکایی در انگلستان چندان پذیرفته نمی‌شود و مورد اقبال قرار نمی‌گیرد. در نتیجه این ISD یک سازمان پوششی برای فعالیت سازمان اتحاد علیه ایران اتمی، در انگلستان است.
- طی هفته‌های اخیر سازمان اتحاد علیه ایران اتمی ( UANI ) خطاب به مدیران ده‌ها شرکت بزرگ اروپایی نامه‌هایی هشدار دهنده و تهدیدآمیز ارسال کرده‌اند و در آن به این شرکت‌ها نسبت به عواقب و هزینه‌های حضور در ایران هشدار داده‌اند. UANI حتی از انتشار علنی این نامه‌ها در رسانه‌های اروپایی نیز ابایی ندارد. این نامه‌نگاری‌ها چقدر در ایجاد هراس و عدم حضور شرکت‌های اروپایی در ایران پس از برجام موثر بوده است؟
این نامه‌نگاری‌ها و تهدید شرکت‌هایی که قصد سرمایه‌گذاری در ایران را دارند در گذشته نیز وجود داشت اما بعد از توافق هسته‌ای عریان‌تر و آشکارتر شد. مثلا در فرانسه نامه‌هایی که به ایرباس، توتال، رنو، پژو ستروئن، انژی، ونسی، بانک بی ان پی، بانک سوسیه جنرال و غیره ارسال کرده‌اند و به این شرکت‌ها نسبت به خطرات همکاری با ایران و عواقب آن به شدت هشدار داده‌اند.
پس از برجام مشخص شد که شرکت‌های اروپایی بسیاری خواهان حضور در ایران هستند. در این راستا در هفته‌های اخیر، سازمان اتحاد علیه ایران اتمی، نامه‌نگاری‌هایی که در گذشته نیز با شرکت‌های اروپایی داشتند را در مطبوعات به صورت علنی منتشر می‌کنند. در یک سال گذشته سفیران پیشین آمریکا در کشورهای اروپایی با کمک و پشتیبانی سازمان اتحاد علیه ایران اتمی، به کشورهایی در اروپا که قبلا سفیر آمریکا در آنجا بودند، سفر کرده‌اند و با شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی این کشورها به صورت جدی مذاکره کرده‌اند تا این شرکت‌ها در ایران سرمایه‌گذاری نکنند.
UANI در حال حاضر سازمانی بسیار بزرگ و نیرومند است و در جذب افراد بانفود اروپایی و آمریکایی کاملا موفق بوده است. ایران در منطقه خاورمیانه رقیب اسراییل و عربستان است و این سازمان موفق شده از این دو کشور منابع مالی بسیار زیادی جذب کند.
نامه‌های تهدیدآمیزی که در حال حاضر سازمان اتحاد علیه ایران اتمی به شرکت‌های اروپایی می‌نویسد بخش تبلیغاتی فعالیت‌های آنهاست. مهم‌تر از این نامه‌ها ، ملاقات‌هایی است که اعضای این سازمان با شرکت‌ها دارند. مثلا یک شرکت انگلیسی فعال در حوزه انرژی کاملا آماده حضور در ایران بود. اما یک وزیر پیشین آمریکایی عضو سازمان UANI با آنها تماس گرفت و مدیران این شرکت را تهدید کرد که حضور در ایران برای آنها هزینه دارد. سرانجام حضور و فعالیت این شرکت در ایران منتفی شد.
- جنابعالی بر نقش و تاثیر گذاری سازمان اتحاد علیه ایران اتمی برای جلوگیری از سرمایه‌گذاری شرکت‌های اروپایی در ایران در طول یکسال گذشته و پس از اجرای برجام، تاکید دارید. گستره نفوذ و حجم فعالیت‌های این سازمان چقدر است؟
سازمان اتحاد علیه ایران اتمی صرفا بخش قابل دیده شدن یک شبکه بزرگ ضد ایرانی‌ست. در واقع این شبکه بسیار بزرگ‌تر از سازمان UANI است. 11 اتاق فکر در آمریکا بخشی از این شبکه هستند. وقتی یکی از مقامات ایرانی مثل ظریف یا روحانی به نیویورک سفر می‌کند این لابی با صرف هزینه‌هایی سنگین علیه آن سفر برنامه‌ریزی می‌کنند. منابع مالی این کمپین‌ها را عربستان و لابی اسراییل تامین می‌کند و هماهنگی آن در آمریکاست.
فعالیت‌های UANI برای متوقف کردن سرمایه‌گذاری اروپایی‌ها در ایران و ناموفق کردن برجام، با قدرت و شدت در حال پیگیری است. من در حال حاضر بیشتر از بدترین دوران مناقشه اتمی در دوران احمدی‌نژاد ( فاصله سالهای 1390 تا 1392 ) نگران هستم چون از گستره و ژرفای اقدامات این سازمان در اروپا اطلاع دارم. بزرگی فعالیت‌های این سازمان علیه ایران مانند کوه یخی است که دیگران صرفا نوک این کوه یخ را می‌بینند و از کلیت آن اطلاع ندارند.