به گزارش ایرنا، با توجه به وضعیت بحرانی ذخایر آب کشور، هشدارهای اعلامی از سوی وزارت نیرو مبنی بر استفاده نادرست از ذخایر آبی، مواجه با دوران خشک‌سالی و نیزآلودگی جدی منابع آبی ناشی از پساب‌های صنعتی و خانگی، نیاز اساسی به اصلاح مصرف آب احساس می‌شود.
اولین قدم در راستای حفظ آب، استفاده بهینه از این نعمت خدادادی و قدم بعدی ایجاد امکان تصفیه و استفاده مجدد از آب و پساب جهت مقابله با این بحران است. در سال‌های اخیر، فناوری نانو نقش مهمی در راستای این مبارزه بر عهده گرفته است.
دکتر نگین قائمی، روش جداسازی غشایی را به عنوان یکی از روش‌های پرکاربرد در راستای تصفیه پساب‌ها عنوان کرد و افزود: در این کار تحقیقاتی، ساخت غشای پلیمری نانوکامپوزیتی و اصلاح عملکرد آن در راستای تصفیه آب و جداسازی فلزات سنگین به عنوان یکی از آلاینده‌های مهم در بسیاری از صنایع در دستور کار قرار گرفته است.
به گفته این محقق، غشای سنتز شده در این کار تحقیقاتی با یک روش ساده و با مصرف مقادیر اندکی از نانوذرات سنتز شده است. بهره‌گیری از نانوذرات عملکرد این غشاها را در فرایند تصفیه آب بهبود بخشیده است.
قائمی تصریح کرد: پایه و اساس این کار استفاده از خصوصیات ویژه نانوذرات اکسید آلومینیوم بوده است. حضور این نانوذرات در ساختار پلیمری غشا منجر به بهبود خواص غشا از جمله خاصیت آب دوستی و خاصیت جذب آن شده است. از طرفی، توزیع یکنواخت ذرات در ساختار غشاهای کامپوزیتی یکی از اصول مهم در ساخت این گونه غشاهاست؛ چرا که توزیع یکنواخت ذرات در غشا منجر به عملکرد بهتر آن می‌شود. گفتنی است، ذرات در ابعاد نانومتری قابلیت بالاتری در توزیع یکنواخت در ساختار غشا دارند.
در این پژوهش مقادیر مختلف نانوذرات آلومینا در ساختار پلیمری غشا به کار گرفته شده است. غشاهای تولید شده از حیث آب دوستی و تخلخل غشا مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته‌اند. در ادامه از این غشا جهت حذف یون مس از محیط آبی استفاده شده و عملکرد آن بررسی شده است.
این تحقیقات حاصل تلاش‌های دکتر نگین قائمی- عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی کرمانشاه- است و بخشی از نتایج آن در مجله Applied Surface Science (جلد 364، سال 2016، صفحات 221 تا 228) به چاپ رسیده است.