براساس گزارش BBC، دانشمندان دريافتهاند كه تركيبات شيميايي عطرها ميتوانند از لباسهاي يك فرد به فردي ديگر منتقل شود، حتي اگر تماس ميان دو لباس بسيار كوتاه باشد.
ردپاي عطر روي لباس براي چندين روز باقي ميماند، اگرچه به مرور از از شدت آن كاسته ميشود. دانشمندان دانشگاه كالج لندن معتقدند عطرها از اين قابليت برخوردارند كه از آنها به عنوان مدرك استفاده شود و تجزيه و تحليل رايحه عطرها ميتواند ابزاري كاربردي در مواردي باشد كه تماس فيزيكي برقرار شده يا تجاوز جنسي صورت گرفتهاست.
سيمون گرگل محقق ارشد اين پروژه از آنجايي كه بيش از 90 درصد از زنان و 60 درصد از مردان از عطر استفاده ميكنند، ايده كاربردي بودن عطر به عنوان ابزاري براي انجام تحقيقات جنايي ايجاد شد. با اينهمه عطرها تا به امروز در تحقيقات جنايي جايگاهي نداشتند.
عطرها از تركيب مواد شيميايي مختلفي ساخته مي شوند كه تركيب آنها با يكديگر رايحهاي خاص و منحصربهفرد ايجاد ميكند. زماني كه دو قطعه تنها براي يك دقيقه از ماده به يكديگر فشرده مي شوند، از 44 ماده تشكيل دهنده ميتوان 15 جزء را در ماده دوم پيدا كرد و اگر زمان تماس به 10 دقيقه افزايش پيدا كند، تعداد اجزاء منتقل شده به 18 ميرسد.
دانشمندان همچنين چگونگي تاثيرگذاري زمان بر انتقال تركيبات معطر را نيز مورد بررسي قرار دادند. آنها دريافتند پنج دقيقه پس از آنكه عطر روي پارچهاي پاشيده شد، 24 جزء از 44 جزء تشكيل دهنده عطر پس از تماسي 10 دقيقهاي ميان دو پارچه، به پارچه دوم منتقل ميشود. 6 ساعت پس از زدن عطر تعداد اجزاء منتقل شده به 12 و 7 روز پس از زدن عطر تعداد آنها به 6 كاهش مييابد.
اين تحقيق كه در مرحله آزمايشي به سر ميبرد، از محدوديتهايي نيز برخوردار است، براي مثال نشانههاي عطر بايد بلافاصله از محل وقوع جرم جمعآوري شوند تا اثرگذاري آنها از بين نرود. علاوه بر اين احتمال اينكه عطر به تنهايي بتواند يك پرونده جنايي را حل كند بسيار كم است. محققان همچنين بايد روي اين بعد از ماجرا كار كنند كه چگونه ميتوان عمليات انتقال رايحه و عطر را از محل ارتكاب جرم به مركز مطالعات جنايي عملياتيتر و واقعگرايانه تر ساخت.