حسين اكبري، رئيس اداره حفاظت محيط‌زيست شهرستان نائين با اعلام اين خبر گفت: ناشناخته ماندن گستره زيست و پايش نشدن سطح وسيعي از زيستگاه‌هاي يوزپلنگ در ايران، تنوع زيستگاه‌هاي يوزپلنگ ايراني و خوي مخفي كاري، شناسايي و حفاظت از اين جانور را دشوار كرده است.
به گزارش پايگاه اطلاع‌رساني محيط‌زيست اصفهان، اكبري افزود: با توجه به كمبود امكانات پايش ازجمله دوربين‌هاي تله‌اي، نمي‌توان با قطعيت و دقيق در مورد تعداد و نسبت‌هاي جنسي شامل نر، ماده و نابالغ اين‌گونه جانوري، آماري ارائه كرد و هنوز براي نجات يوزپلنگ آسيايي اميدي وجود دارد.
وي اظهار كرد: وسعت 10زيستگاه اصلي يوزپلنگ در ايران بالغ بر 6ميليون هكتار بوده كه اين مقدار صرف مساحت هندسي و طولي و عرضي آن است.اكبري يادآور شد: اگرشرايط كوهستاني و تپه ماهورها كه به‌شدت و تصاعدي وسعت بوم‌شناختي يك زيستگاه را افزايش مي‌دهد درنظر بگيريم، وسعت اكولوژيك مناطق ده‌گانه چند برابر مي‌شود كه امكانات فعلي براي پايش آن به هيچ وجه كافي نيست.
وي خاطرنشان كرد: علاوه بر زيستگاه‌هاي قطعي يوز، حداقل 4ميليون هكتار زيستگاه‌هاي آزاد و با شرايط بكر، مناسب و هنوز برخوردار از طعمه به‌عنوان زيستگاه‌هاي آزاد در گستره زيستي، تاريخي يوزپلنگ و اتصال‌دهنده زيستگاه‌هاي ده‌گانه وجود دارد كه هنوز پايش نشده و نيازمند مطالعه كافي و تحقيقات است.
اكبري اضافه كرد: در استان اصفهان علاوه بر پناهگاه حيات‌وحش عباس آباد، مناطق هيزم چاه و شكار ممنوع «كوه بزرگي انارك» در نايين، «كلاته» در خور و بيابانك، «خارو» در اردستان و «يخاب» در آران و بيدگل كه در مجموع بالغ بر 700هكتار وسعت دارد به‌صورت پيوسته در شمال شرق و شمال اين استان قرار مي‌گيرد.
وي گفت: تعداد كل دوربين‌هاي به‌كار گرفته شده در 10زيستگاه اصلي يوزپلنگ در سال‌هاي گذشته 80تا 100دوربين بوده كه آن هم به دفعات بين مناطق مختلف جابه‌جا شده است و اين تعداد كافي نيست. به گفته وي، فقط يك منطقه واحد با برخورداري از هزاران دره و گدار و ده‌ها يا صدها هزار هكتار عرصه كوهپايه‌اي نيازمند حداقل 100دوربين براي يك مطالعه مطلوب است.