همشهری آنلاین: ١٣٠ حدیث رضوی درباره فرهنگ و حقوق شهروندی در کتاب «امام رضا (ع) و آیین شهروندی» جمع‌آوری شده و به زودی منتشر می‌شود.

به گزارش فارس به نقل از فرهنگ رضوی، امیرمهدی حکیمی نویسنده و پژوهشگر رضوی درباره جدیدترین اثر خود با نام «امام رضا (ع) و آیین شهروندی» گفت: در این کتاب حدود ۱۳۰ حدیث مرتبط با مبحث شهروندی جمع‌آوری شده است و هم اکنون نیز در حال سرفصل‌بندی این کتاب هستم.

وی، نگاه نو به موضوعات شهروندی را ویژگی مهم این کتاب خواند و افزود: تاکنون هیچ کتابی با موضوع فرهنگ شهروندی و حقوق آن در سیره امام رضا (ع) به چاپ نرسیده و این نخستین کتابی است که در این زمینه وارد بازار خواهد شد.

این نویسنده و پژوهشگر رضوی، موضوع حقوق شهروندی در دنیای امروز را بسیار مهم دانست و خاطرنشان کرد: ما در منابع حدیثی و سیره امام رضا (ع) این دیدگاه را می‌بینیم و جمع‌آوری احادیث مرتبط با آیین شهروندی به ما کمک می‌کند تا سبک زندگی‌مان را همگام و نزدیک به سیره آن حضرت قرار دهیم.

حکیمی که پیش از این کتاب سیره امام رضا (ع) را به رشته تحریر درآورده است، درباره این کتاب نیز می‌گوید: سیره امام رضا (ع) مجموعه کوچکی است که قصد دارد مخاطب نوجوان و جوان را با سبک زندگی عملی آن حضرت و با بیانی ساده آشنا کند.

وی با اشاره به اینکه کتاب سیره امام رضا (ع) دارای 16 فصل مجزا است، یادآور شد: سرشت انسانی، میهمان‌نوازی، آراستگی، داناترین مردم، علم و دانش امام رضا (ع)، روش‌های عملی امام رضا (ع) برای مقابله با تهاجم فرهنگی و دیگر اندیشه‌های فلسفی، نماز عید فطر، رعایت حقوق کارگران، مردم‌داری راستین، آزادی انسانی، زندگی با محرومان و حدیث سلسله‌الذهب از جمله سرفصل‌های مهم این کتاب است که توسط دفتر نشر فرهنگ اسلامی روانه بازار شده است.

حکیمی همچنین عملی بودن دستورات و پیام‌های ذکر شده در این کتاب را یکی دیگر از ویژگی‌های آن دانست و خاطرنشان کرد: آنچه به عنوان روایت و یا حدیث در این کتاب‌ها آمده همگی در سیره عملی و سبک زندگی امام رضا (ع) وجود دارد و هیچ کدام تنها معیار کلامی و نظری صرف نداشته است. به همین دلیل، می‌توان از این احادیث و روایت‌ها به عنوان یک منبع مناسب برای دستیابی به سبک زندگی آن امام رئوف یاد کرد.

این پژوهشگر رضوی درباره منابع روایی این کتاب اظهار کرد: بسیاری از منابع معتبر همانند بحارالانوار، الحیاة، امور و اخبار امام رضا (ع)، اصول کافی مرحوم شیخ کلینی، مناقب آل ابی طالب و منتهی‌الامال از جمله مهم‌ترین منابعی بودند که برای نگارش این دو جلد کتاب از آنها بهره برده شده است.