همزمان با نمایش فیلم سینمایی «فروشنده» در بخش جنبی جشنواره تورنتو، اصغر فرهادی در استودیو نشریه معتبر ورایتی حضور یافت و از علاقه خود به تئاتر و دلایل انتخاب نمایشنامه «مرگ فروشنده» آرتور میلر در داستان فیلم تازه‌اش سخن گفت.

به گزارش همشهري، فيلمساز ايراني برنده اسكار كه اين روزها در كانادا به سر مي‌برد، مقابل دوربين و خبرنگار ورايتي در تورنتو نشست. اين نشريه مهم سينمايي روز گذشته ويدئويي 151ثانيه‌اي از حرف‌هاي فرهادي در كنار تصاويري از فيلم فروشنده منتشر كرد كه متن آن را مي‌خوانيد. فروشنده نماينده ايران در بخش بهترين فيلم خارجي‌زبان اسكار هشتاد و نهم است.

اين براي من خيلي مهم است كه وقتي مخاطبان، فيلم را در داخل و خارج از ايران تماشا مي‌كنند، چه ارتباطي با آن برقرار مي‌كنند. من قبل از اينكه وارد سينما شوم، تئاتر مي‌خواندم و تئاتر جايگاهي بزرگ براي من داشت. هميشه به اين فكر مي‌كردم فيلمي بسازم كه تئاتر در آن نقشي مهم داشته باشد و اين مرا به خاطراتي برمي‌گرداند كه از زمان فعاليت در تئاتر دارم. وقتي 2شخصيت اصلي داستان فروشنده بازيگر شدند، دنبال نمايشنامه‌اي گشتم كه بازيگران در حال بازي آن باشند.

نمايشنامه‌هاي زيادي از ژان‌پل‌سارتر، هارولد پينتر و اوژن يونسكو خواندم و بعد رسيدم به «مرگ فروشنده» ميلر. فكر كردم بهترين انتخاب است چرا كه احساس كردم ارتباطات زيادي بين داستان و فيلم من وجود داشت. وقتي نوشتن نسخه اول قصه تمام شد، دوباره آن را خواندم تا ببينم دارد درباره چه چيزي حرف مي‌زند و رسيدم به اينكه مهم‌ترين موضوع حريم خصوصي است و اگر اين حريم نقض شود، افراد، درگير چه بحران‌هايي مي‌شوند و محيط اطراف و آدم‌ها مي‌توانند انسان را به سمتي ببرند كه دست به خشونت بزند؛ درحالي‌كه خودش مايل به ابراز آن خشونت نيست.

اين نوع رابطه با فيلم براي من خيلي مهم‌تر از جوايزي است كه مي‌گيرد، به‌ويژه وقتي شما روي داستان، خيلي ايراني و محلي كار مي‌كني؛ اينكه بداني تماشاگران غيربومي چه دريافتي از فيلم دارند، خيلي اهميت دارد.