این پسر پنج‌ماهه که ابراهیم حسن نام دارد، DNA به‌دست‌آمده از هردوی پدر و مادرش و نیز اندکی از یک کد ژنتیکی سوم از یک اهداکننده غریبه را دارد.
پزشکان آمریکایی تکنیک‌های معمول باروری را کنار گذاشتند و از این شیوه راهگشا استفاده کردند تا اطمینان حاصل کنند که ابراهیم کوچولو عاری از یک عارضه ژنتیکی خواهد بود که قابلیت انتقال از مادر اردنی‌اش را داشت.
آنان میتوکندری تخمک مادر را با استفاده از ژن‌های خارجی تعمیر و بعد در آزمایشگاه آن را با اسپرم پدر بارور کردند. میتوکندری بخش کوچکی از سلول است که غذا را به انرژی تبدیل می‌کند.
به این ترتیب ۰.۱ درصد از DNA نوزاد از اهداکننده و بقیه آن از والدینش منشأ می‌گیرد.
این گروه دانشمندان این فرایند بحث‌برانگیز را در مکزیک به انجام رسانند که قوانین استفاده از آن را منع نمی‌کند.
متخصصان گفته‌اند که این اقدام پیام‌آور عصر جدید در پزشکی است و می‌تواند در آینده به پیشگیری از اختلالات ژنتیکی که از والدین به کودکان می‌رسند، کمک کند.
اما آنان درعین‌حال هشدار دادند که این روش که «اهدای میتوکندری» نامیده می‌شود، باید مورد وارسی‌های دقیق قرار گیرد.