براساس گزارش تلگراف، آتسوشي شيميزو مهندس ژاپني مي‌گويد مجموعه‌اي از اين ژنراتورها مي‌تواند با استفاده از نيروي نهفته در يك توفان، انرژي مورد نياز ژاپن را تا 50 سال آينده تامين كند، و نكته قابل توجه اينجاست كه در سال جاري 6 توفان گرمسيري شديد در ژاپن رخ داده‌است، با احتساب اين تعداد حجم انرژي توليدي غيرقابل تصور خواهد شد.
شيميزو مي‌گويد ژاپن در واقع بيشتر از انرژي خورشيدي، از انرژي باد برخوردار است، تنها از آن بهره‌برداري نكرده‌است. به گفته وي توربين‌هاي بادي كه ژاپن از اروپا وارد مي‌كند براي شرايط اقليمي ويژه كشور مناسب نيست. به ويژه كه به راحتي در شرايط توفاني آسيب مي‌بينند.
در چنين شرايطي است كه توربين‌هاي شيميزو كارايي پيدا مي‌كنند. اين توربين‌ها به شكلي ساخته شده‌اند كه مي‌توانند به واسطه محورهاي چند جهته‌اي كه دارند و همچنين به كمك سرعت قابل تنظيم پره‌ها كه مانع از چرخش خارج از كنترل آنها مي‌شود، در برابر وزش‌هاي شديد و ناگهاني باد مقاومت كنند.
كليدي‌ترين اصول در ابداع اين توربين‌ها تاثير ماگنوس نام دارد، يعني شيوه‌اي كه باد در اطراف هر جسم چرخنده‌اي حركت مي‌كند و همزمان به آن فشار وارد مي‌آورد. اين تاثير در توربين جديد به پره‌ها امكان حركت مي‌دهد و همزمان ميله مركزي مي‌تواند صرف‌نظر از نيروهاي خارجي ايجاد شده توسط توفان، سرعت پره‌ها را كاسته يا آنها را متوقف سازد.
در آزمايش‌هاي انجام گرفته توسط شركت، كارايي اين توربين‌ها در توليد برق به 30 درصد رسيد. شايد اين ميزان در برابر 40 درصد توربين‌هاي بادي معمولي بسيار كم به نظر بيايد، اما توربين‌هاي معمولي توانايي مقاومت در برابر توفان را ندارند. از سويي ديگر كاهش كارايي در توليد برق در برابر حجم انرژي كه توفان‌ها در خود دارند، از اهميت چنداني برخوردار نيست. يك توفان از گنجايش انرژي حركتي برابر نيمي از گنجايش برق كل سياره زمين برخوردار است، تنها نكته داشتن قابليت براي بهره‌برداري از آن است.
با اين‌همه چالش‌هايي نيز در مسير استفاده از اين حجم بالاي انرژي وجود دارد، باتري‌هاي كنوني از قابليت ذخيره‌سازي چنين حجمي برخوردار نيستند. با اين همه اولين نمونه آزمايشي اين توربين‌ها در ماه جولاي در اوكيناوا نصب شده‌اند و اكنون در انتظار وقوع توفاني هستند تا قابليت خود را نشان دهند.