به گزارش ایسنا در این مصاحبه آمده است:
اختصاصي همشهري آنلاين: زندگينامه لوزانو
- در ابتدای سپتامبر شما را در مسابقات خاصی دیدیم که خداحافظی پاول زاگومنگو در کاتووتیس بود، دوباره شما را به عنوان گزینه‌های سرمربیگری تیم ملی لهستان می‌بینیم. آیا دوباره احساسات درباره لهستان به شما برگشته است؟
آن مسابقه خیلی خاص بود. خود بازی زیاد مهم نبود بلکه حواشی آن مهم بود. آن مسابقه آدم‌های بسیار فوق‌العاده‌ای را دور هم جمع کرد که در 10 تا 15 سال گذشته دنیای والیبال را شکل دادند. در حقیقت آنچه در کاتوویتس اتفاق افتاده جشن تاثیرگذار برای همه ما بود. برای من آن لحظه که بعد از 10 سال به آن بازیکنان رسیدم بازیکنانی که با آنها نتایج خوبی برای لهستان گرفته بودم لحظه خاصی بود.
- دیدن تمامی شاگردانتان در زمین و آنهایی که والیبال حرفه‌ای انجام می‌دهند تجربه خاصی است؟
باید بگویم که فکر نمی‌کردم مسابقه خداحافظی پاول برای بسیاری مهم باشد. به شخصه افتخار می‌کنم که توانستم جزئی از آنچه در کاتوویتس اتفاق افتاد باشم. از پاول تشکر می‌کنم که از من دعوت کرد. فکر می‌کنم آن بازی کمی متفاوت بود. هیجان بیشتری داشت و هواداران لهستانی این هیجان را ایجاد کردند. احساس خوبی داشتم. این حس فراموش نشدنی است. من همچنین در کنفرانس مربیان لهستانی شرکت کردم.
- شما تجربه‌های مختلفی داشته‌اید آیا قبول دارید که کار شما به عنوان مربی در میان آنها مهم‌تر است؟
فکر می‌کنم که مربی مانند یک هنرمند است یا حتی یک موسیقی‌دان. او یک اثری خلق می‌کند و برای آن تلاش می‌کند. شما در این رشته نیاز به تلاش زیاد و کار سختی دارید تا رشد کنید. باید به صحبت‌های مربیان دیگر گوش بدهید و ببینید که آنها به شما چه پیشنهادی می‌دهند.
- مربیگری شما در تیم ملی لهستان هشت سال پیش بوده است می‌توانید بگویید که چطور همچنان درباره مربیگری تیم ملی صحبت می‌کنید؟
هشت سال؟ من احساس می‌کنم که تنها چند روز گذشته است. من همیشه درباره همه کشورهایی که در آنها کار کرده‌ام این طور صحبت نمی‌کنم. من در کشورهای زیادی کار کرده‌ام. آرژانتین، ایتالیا، یونان، اسپانیا، لهستان، آلمان، ایران اما لهستان متفاوت است. من همیشه درباره لهستان حس خوبی دارم. اینجا با من بسیار خوب رفتار شد. آنها در مسابقات جام جهانی برایم تولدت مبارک خواندند. هواداران همیشه با من گرم برخورد می‌کنند.
- فکر می‌کنم که این فصل برای شما بسیار سخت بوده است. شما در میانه کار با تیم plus ligi سرمربیگری ایران را آغاز کردید.
من در «رادوم» بسیار راحت بودم. این تیم در زمان کوتاهی رشد کرد. سپس من پیشنهاد ایران را پذیرفتم. من یک آرزو داشتم می‌خواستم که دوباره با یک تیم به المپیک بروم. ما سخت تلاش کردیم تا سهمیه المپیک بگیریم. تجربه بسیار خوبی بود که خیلی به تجربیات من اضافه کرد. بازی‌ها بسیار خاص بود. جزو مسابقاتی بود که بالاترین سطح را داشت.
- صعود تاریخی المپیک ریو و نتیجه نهایی را موفقیت می‌دانید؟
اینکه ایران برای اولین بار به المپیک رفت خودش یک نتیجه تاریخی است. 52 سال برای این نتیجه انتظار کشیده شد. ما به یک چهارم نهایی راه یافتیم که این خود جایگاه خوبی است. ایران در حال حاضر در رنک 7 جهان قرار گرفته است. من معتقدم که آنها برتر از این هم می‌توانند عمل کنند. ما می‌توانستیم تیم ایتالیا را هم ببریم. آن روز در اوج نبودیم. من بازیکنانم را باور دارم.
- صحبت‌هایی درباره اینکه شما گزینه مربیگری تیم لهستان هستید وجود دارد حتی شنیده شد. شما با فدراسیون والیبال لهستان صحبت کرده‌اید؟ می‌توانید نظرتان را در این باره بگویید؟
در حال حاضر نمی‌خواهم در این باره صحبت کنم زیرا استفن آنتیگا سرمربی تیم لهستان است. با این وجود تنها می‌توانم بگویم که فدراسیون والیبال لهستان با من صحبت نکرده است. در حال حاضر در حال استراحت در کنار خانواده‌ام هستم. این استراحت طولانی نیست و دوباره کار را شروع می‌کنم.