تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۵ - ۰۸:۲۵

شعر > آتوسا صالحی: صدای تیشه و کلنگ و ابری از غبار و خاک و دود

صدای ریزش کُلوخ

                  خرده شیشه

                                سنگ

             ***

درخت

              سر به زیر بُرد

و شمعدانیِ کنار نرده

                            گریه کرد

کلاغ

                  پر کشید و رفت

و حوض کوچک حیاط

دلش شکست

کبوتر سپید بام

                   غصه خورد

غروب بود

که خانه‌ی پدربزرگ

                    مُرد