مؤسسه فیلم بریتانیا اعلام کرد در ۶۰ درصد از فیلم‌های یک دهه اخیر حتی یک شخصیت رنگین‌پوست هم در میان شخصیت‌های اصلی نداشته‌اند و فقط در ۱۳درصد از این فیلم‌ها یک بازیگر سیاهپوست در نقش اصلی حضور داشته است.

به گزارش همشهري، مطالعه و بررسي 1172فيلم سينمايي كه در 10سال گذشته در بريتانيا ساخته شده‌، نشان مي‌دهد فقط 15بازيگر سياه شامل 10مرد و 5زن در يك دهه اخير در بيش از يك فيلم نقش اصلي ايفا كرده‌اند. بيش از نيمي از نقش‌هاي اصلي هم كه بازيگران رنگين‌پوست در آنها حضور داشته‌اند، مربوط به فقط 47فيلم بوده كه ثابت مي‌كند بيش از 95درصد فيلم‌ها هيچ نشاني از سياهپوستان در خود نداشته‌اند.

يكي ديگر از نتايج جالب توجه پژوهش اين است كه موضوع غالب فيلم‌هايي با بازيگران رنگين‌پوست در نقش‌هاي اصلي، حول محورهايي چون جنايت، خلافكاري، برده‌داري، استعمار و نژادپرستي دور مي‌زند. اين اطلاعات آمار و ارقام همزمان با آغاز جشنواره فيلم لندن منتشر شد كه در افتتاحيه شصتمين دوره آن فيلم سينمايي «يك پادشاهي متحد» به كارگرداني آما آسانته، فيلمساز، بازيگر و نويسنده سياهپوست آمريكايي به نمايش درآمد.

ديويد اويلوو، بازيگر سياهپوست يك پادشاهي متحد پس از نمايش فيلم همراه با آسانته و روزاموند پايك همبازي خود در نشستي با موضوع جايگاه سياهان در سينما شركت كرد و حرف‌هايي تكان‌دهنده بر زبان آورد. اين ستاره 40ساله خود را يك «آفريقايي پرافتخار و يك بريتانيايي پرغرور» ياد كرد و گفت: افراد رنگين‌پوست از تاريخ بريتانيا حذف شده‌اند و به همين دليل است كه ديگر روي پرده تصوير و داستاني از آنها نمي‌بينيم.

اويلوو كه در «سلما» به كارگرداني آوا دوورني به نقش مارتين لوتر كينگ ظاهر شده، افزود: وقتي ديدم هيچ نقشي براي بازيگران رنگين‌پوست در فيلم‌هاي بريتانيايي نيست، ناچار شدم به آمريكا بروم. احساس كردم بايد سرزمينم را ترك كنم. لطفا اين روند ناديده گرفتن استعدادها را متوقف كنيد. بايد تركيب كساني را كه چنين تصميم‌هايي را براي صنعت فيلمسازي بريتانيا مي‌گيرند، تغيير بدهيد تا اوضاع براي سياهپوستان بهتر شود.

از ديگر نكات مهم مطالعه تازه مؤسسه فيلم بريتانيا كه روي فيلم‌هاي سال 1911به اين سو انجام شده، بي‌اعتنايي مطلق فهرست بازيگران تحسين‌شده سينماي بريتانيا به سياهان است. در ميان 100بازيگر بزرگ حاضر در فيلم‌هاي بريتانيايي، فقط 4بازيگر رنگين‌پوست حضور دارند كه نشان مي‌دهد تنوع انتخاب بازيگر ربطي به گذشته و حال ندارد و تقريبا در يك قرن اخير اين بي‌اعتنايي به سياهان همواره وجود داشته است.