براساس گزارش نيوساينتيست، اين مزرعه سرپوشيده اولين مزرعه بياباني در جهان و نتيجه 6 سال تحقيق و بررسي توسط تيمي بين‌المللي از دانشمندان است كه به دنبال يافتن راهي براي توليد محصولات كشاورزي بدون نياز به آب شيرين،خاك و انرژي بودند تا در دوران قحطي اين منابع نيز بتوان به كشاورزي ادامه داد.
به گفته اين دانشمندان يك گلخانه معمولي براي آبياري به آب‌هاي زيرزميني، براي گرمايش به گاز و براي خنك‌كردن به برق نياز دارد. گلخانه ساندراپ آب دريا و نور خورشيد را به انرژي و آب شيرين تبديل مي‌كند و از دي‌اكسيد كربن و مواد مغذي براي بهبود رشد گياهان استفاده مي‌شود.
ايده عمومي اين مزرعه كه در سال 2014 در مساحتي برابر 20 هكتار در پورت آگوستا افتتاح شده‌است، كاهش ميزان مصرف انرژي و آب شيرين مورد نياز براي كشاورزي سودآور با كمك گرفتن از آب خليج اسپنسر در فاصله دو كيلومتري از مزرعه است.
پس از آنكه آب دريا به مزرعه انتقال داده مي‌شود،در نيروگاهي خورشيدي نمكزدايي شده و به آب شيرين تبديل مي‌شود. ريشه گياهان درون پوسته نارگيل رشد مي‌كند و دماي محيط رشد گياهان در حرارت 48 درجه‌اي بيابان خنك نگه داشته مي‌شود و براي اين كار از تكه‌هاي مقوايي خيس شده استفاده مي‌شود. حرارت خورشيد نيز به اندازه‌اي هست كه گياهان در طول ماه‌هاي زمستان از سرما جان سالم به در ببرند.
سرپوشيده بودن مزرعه به اين معني است كه گياهان به آفت‌كش نيازي نخواهند‌داشت زيرا وضعيت آنها به دقت و از نزديك قابل بررسي و كنترل است تا در محيطي بدون آفت رشد كنند.
يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي اين مزرعه تامين انرژي آن بوده‌است كه محققان براي رفع اين نياز به جاي استفاده از صفحات خورشيدي ميداني متشكل از 23 هزار آينه كوچك ايجاد كردند كه نور خورشيد را روي برجي ثابت متمركز مي‌كنند و اين برج نيز ژنراتوري را براي توليد برق به كار مي‌اندازد.
باوجود اينكه اين مزرعه به خوبي و بدون نياز به منابع شهري كار مي‌كند،اما براي حفظ ايمني بيشتر هنوز به شبكه برق شهري متصل است تا در صورت بروز مشكل به ويژه در فصل زمستان بتوان محصولات را از نابودي نجات داد.