براساس گزارش گاردين، اين مطالعه توسط محققان دانشگاه داك، كيوتو، سن‌اندروز و موسسه انسان‌شناسي تكاملي ماكس‌پلانك روي ميمون‌هاي در قفس انجام گرفته‌است. در اين تحقيق به هر ميمون دو ويديوي كوتاه نشان داده شد.
در يكي از اين ويديوها فردي در لباس كينگ‌كونگ درون يكي از دو تل كاهي كه در تصوير ديده مي‌شد پنهان مي شود درحالي كه مردي درحال تماشا كردن او است. مرد به صورت موقت از دري خارج مي‌شود و در زمان نبود او،فردي كه لباس ميمون به تن دارد از درون كاه‌ها بيرون آمده و فرار مي‌كند. زماني كه مرد باز مي‌گردد تلاش مي‌كند تا فرد ميمون‌نما را درون كاه‌ها بيابد.
در ويديوي دوم فرد ميمون‌نما سنگي را درون يكي از دو جعبه موجود در تصوير قرار مي‌دهد درحالي كه مرد او را تماشا مي‌كند، اما زماني كه مرد اتاق را ترك مي‌كند سنگ را برمي‌دارد و زماني كه مرد باز مي‌گردد تلاش مي‌كند سنگ درون جعبه را بيابد.
محققان با استفاده از ابزار رصد چشم مادون قرمز توانستند دريابند كه ميمون‌ها در بخش‌هايي خاص از فيلم‌ها، بيشتر به كدام بخش از تصوير نگاه مي‌كنند. نتايج بررسي‌ها نشان داد زماني كه مرد به اتاق بازمي‌گردد،ميمون‌ها به توده كاه يا جعبه‌اي نگاه مي‌كنند كه مي‌دانند مرد به اشتباه به آن نزديك خواهد‌شد، حتي با وجود اينكه ديده بودند مرد ميمون نما اتاق را ترك كرده يا سنگ را دزديده‌است.
به گفته محققان اين عملكرد ميمون‌ها با رفتار كودكان دو ساله كه در آزمايشي مشابه حضور داشتند همخواني دارد. اين اولين‌باري است كه يك نوع حيوان توانسته در آزمايش باور نادرست موفق عمل كند. درصورتي كه آزمايش‌هاي بعدي نتيجه اين آزمايش‌ها را تاييد كنند، مي‌توانند دريچه‌اي جديد از عمق درك ميمون‌ها نسبت به يكديگر را به سوي دانشمندان باز كنند.