براساس گزارش CNN، اين جراحي سنگين كه در بيمارستان كودكان مونته‌فيرو در برانكس اجرا شداز صبح روز پنجشنبه آغاز شده و روز جمعه به پايان رسيد. عمليات جداسازي مغز دو نوزاد به تنهايي 16 ساعت زمان صرف كرد و مابقي ساعات جراحي صرف بازسازي جمجمه نوزادان شد.
جراحي اين دو نوزاد به عهده متخصصي به نام جيمز گودريچ بود و در تيم جراحي گروهي از برترين متخصصان جراحي جداسازي حضور داشتند. اين هفتمين و طولاني‌ترين جراحي جداسازي بوده كه گودريچ در طول عمر حرفه‌اي‌اش انجام داده‌است، همچنين پنجاه و نهمين جراحي جداسازي دوقولوهاي از سر به هم چسبيده در جهان از سال 1952 تاكنون به شمار مي‌رود.
تصميم براي جراحي اين دو نوزاد بسيار دشوار بود،زيرا خطر مرگ يا آسيب جدي مغزي نوزادان بسيار بالا بود، اما جراحي نكردن نيز مشكلات ديگري در پي داشت زيرا 80 درصد از دوقلوهاي از سر به هم چسبيده تا پيش از سن دو سالگي به دليل عوارض پزشكي جان خود را از دست مي‌دهند. به گفته گودريچ ماه‌هاي آينده براي دوقلوها سرنوشت‌ساز خواهد بود زيرا چگونگي روند بهبود آنها از اهميت بالايي برخوردار است.
تا پيش از دهه 1980 ميلادي، قرباني كردن يكي از نوزادان براي نجات ديگري امري عادي در پزشكي به شمار مي‌رفت، در حالي كه در بيشتر موارد هردو نوزاد جانشان را از دست مي‌دادند و اگر يكي از آنها زنده مي‌ماند، براي تمامي عمر بايد آسيب‌هاي شديد مغزي را تحمل مي‌كرد.
گودريچ براي انجام اين جراحي، به جاي اجراي يك جراحي 50 ساعته ترجيح داد چند جراحي را به مرور زمان انجام دهد. پيش از جراحي نهايي سه جراحي ديگر روي سر نوزادان انجام گرفته بود كه به تدريج باعث جدا شدن بافت مغز نوزادان از يكديگر شده‌بود. قطر سطح مشترك مغزي ميان دو نوزاد در زمان جراحي نهايي نزديك به چهار سانتيمتر بود.
گودريچ پيش از اجراي جراحي مدل‌هاي واقع‌گرايانه سه‌بعدي از مغز متصل دو نوزاد ايجاد كرده‌بود تا تمامي بافت‌ها و عروق خوني متصل به هم را شناسايي كند. دشوارترين بخش جراحي جداسازي عروق خوني مشترك ميان دو نوزاد بود زيرا رگ‌هاي دو نوزاد بسيار كوچك و باريك بودندو در يكي از بخش‌هاي مغز دو نوزاد به شدت با يكديگر درگير شده‌بودند.