شخصيت اصلي اين انيميشن یک روبات از رده خارج است؛ روباتي كه وظیفه‌اش جمع‌آوری زباله‌های انسان‌هایی است که زمانی روي زمین سرسبز زندگی می‌کردند و حالا كه هرچه سرسبزی بوده از ميان رفته، آن‌ها هم زمین را ترک کرده‌اند و در پایگاه‌های فضایی زندگی می‌کنند.
انسان‌هایی چاق، بدون تحرک و مصرف‌گرا که حتی راه نمی‌روند و روی صندلی‌هایی متحرک جابه‌جا می‌شوند.
هرچند چنین اختراعی در دنیای وال-ای کمی نگران‌کننده است، اما شرکت خودروسازی چند ملیتی «نیسان»، صندلی‌هایی هوشمند ساخته که می‌تواند در هنگام نياز به داد افراد خسته برسد. اين صندلی‌ها می‌توانند کاربردهای زیادی در دنیای پرهیاهو و شلوغ امروزی داشته باشند.
از آن‌جایی که شرکت نیسان در اصل یک شرکت ژاپنی است و دفتر مرکزی آن هم در شهر یوکوهامای ژاپن قرار دارد، از این صندلی‌ها هم اولین بار در ژاپن بهره‌برداری شده است.
یکی از اولین جاها برای استفاده از اين صندلی‌ها، صف انتظار یک رستوران پر رفت‌وآمد در ژاپن است. جایی که مشتري‌ها برای سفارش سوشی (غذای مشهور ژاپنی) دیگر لازم نیست بایستند.
هر يك از آن‌ها روی يك صندلی می‌نشیند و صندلی، او را در صف جابه‌جا می‌کند و مشتری را به جلوی صف می‌برد. وقتی نوبت مشتري رسيد، از روی صندلی بلند می‌شود و صندلی به‌صورت خودکار به آخر صف می‌رود.
هرصندلی یک دوربین دارد با حسگرهایی که نزدیک‌‌شدن به صندلی کناری را متوجه می‌شوند و از برخورد صندلی‌ها باهم جلوگیری می‌کنند. هم‌چنین این حسگر‌ها تشخیص می‌دهند صندلی کی باید حرکت کند و کی باید بایستد.
این صندلی‌ها در اداره‌ها هم کاربرد دارند و بعد از این که کاربر از روی آن‌ها بلند شد می‌توانند به‌طور مرتب سرجای خودشان قرار بگیرند.
اما فناوری این صندلی‌ها همان فناوری است که شرکت نیسان در ساخت خودروهای بدون راننده از آن استفاده کرده است. فناوری‌اي که در ماشین‌های بدون راننده مي‌تواند فاصله‌ي خودرو را با موانع اطراف و پیش رو حفظ کند.
وال-ای به انسان‌های چاقی که روی صندلی‌های هوشمند نشسته‌اند با تعجب نگاه می‌کند.
صندلی‌ها بعد از بلند‌شدن نفر اول در صف، خودبه‌خود به ته صف برمی‌گردند.
بعد از پایان ساعت کار، صندلی‌های هوشمند به‌طور خودکار به زیرمیزها می‌روند.
گردش در پارک روی صندلی‌های هوشمند. اگر ناي قدم‌زدن نداريد، روي يكي از اين صندلي‌ها بنشينيد.