به گزارش همشهري، بازيگر 89ساله آمريكايي كه سال1964 با «زنبقهاي مزرعه» نخستين بازيگر آمريكايي آفريقايي برنده جايزه اسكار بهترين بازيگر مرد لقب گرفته بود، 3سال بعد در فيلم در گرماي شب با نورمن جويسن همكاري كرد. نتيجه كار يك درام معمايي تحسينشده بود كه 5جايزه اسكار ازجمله بهترين فيلم و بهترين بازيگر (راد استايگر) را بهدست آورد. هرچند پواتيه جوان در آن دوره چندان ديده نشد اما پس از حدود 5دهه مورد توجه قرار گرفته است.
بازيگر سياهپوست در فيلم در گرماي شب به نقش ويرجيل تيبز ظاهر شد؛ جواني كه در يك پرونده قتل دستگير شده اما بهزودي معلوم ميشود پليس جنايي اهل فيلادلفياست. هر چند رئيس پليس شهر با نگاه نژادپرستانه خود ميخواهد مانع ورود تيبز به پرونده شود اما او كوتاه نميآيد و سرانجام معماي قتل را حل ميكند. اين هنرنمايي پس از 49سال همچنان از نگاه تماشاگران سينما دور نمانده و درنظرسنجي مؤسسه فيلم بريتانيا از مردم عادي، عنوان بهترين بازي يك بازيگر سياهپوست را از آن خود كرده است.
نكته اينجاست كه نتايج نظرسنجي مشابه از فعالان صنعت سينما در بريتانيا تا حدودي متفاوت از نگاه مردم بوده است. نقش ويرجيل تيبز پواتيه از نگاه كارشناسان در رده سوم ايستاده و در اين فهرست، نقشآفريني آنجلا بَسِت در «چه ربطي به عشق دارد» محصول 1993صدرنشين است (رده 9از نگاه مردم). فصل مشترك هر دو فهرست هم قرار گرفتن يك نام در رده دوم است؛ پم گرير در «جكي براون» به كارگرداني كوئنتين تارانتينو، محصول 1997.
چيوتل اوجيوفور براي «12سال بردگي»، مورگان فريمن براي «رستگاري شاوشنك»، ساموئل الجكسن براي «پالپ فيكشن»، دنزل واشنگتن براي «مالكم ايكس»، ووپي گلدبرگ براي «رنگ ارغواني» و پواتيه براي «حدس بزن چهكسي براي شما ميآيد» ديگر نقشآفرينيهاي ماندگار بازيگران سياهپوست از نگاه تماشاگران عادي سينما هستند.
در فهرست كارشناسان سينما هم نامهاي بست، گرير، پواتيه، واشنگتن، گلدبرگ و اوجيوفور در ردههاي يك تا 6به چشم ميخورد اما 4رده آخر در اختيار نامهايي نهچندان آشناست؛ جوانيتا مور براي «تقليد زندگي» 1959، دوروتي دندريج براي «كارمن جونز» 1954، ماريان ژان-باپتيست براي «رازها و دروغها» 1996و دني گلاور براي «خوابيدن با خشم» 1990.