به گزارش ایرنا، مجتبی شریعتی نیاسر در مراسم تقدیر از اساتید ممتاز دانشگاه علم و صنعت، افزود: اوایل انقلاب، جمعیت دانشجویی کشور بین 160 تا 170 هزار نفر بود و در سال 95 این جمعیت به چهار میلیون و 800 هزار نفر رسید که رشد 25 برابری را در این حوزه شاهد بودیم.
وی اضافه کرد: این در حالی است که در مقیاس جهانی رشد جمعیت دانشجویی کشور پنج برابر بیشتر از نرم جهانی است که این آمار ایران را در جایگاه اول منطقه در این زمینه قرار داده است.
معاون آموزشی وزير علوم خاطرنشان کرد: حدود 10 سال پیش جمعیت دانشجویی کشور دو میلیون و 200 هزار نفر بود اما در 10 سال گذشته بالغ بر 100 درصد افزایش جمعیت دانشجویی داشتهایم.
شریعتی نیاسر گفت: در 10 سال گذشته تعداد مراکز آموزش عالی دولتی، 45 مرکز بود که اکنون به 143 مرکز رسیده است.
وی افزود: مراکز آموزش عالی غیردولتی نیز از حدود 60 تا 70 موسسه به 353 موسسه غیردولتی آموزش عالی افزایش یافته است.
معاون آموزشی وزير علوم اظهار داشت: مدیران از آمارهای موجود آموزش عالی به عنوان فرصت استفاده کنند و چارهای بیندیشند که از این جمعیت دانشجویی و دانشآموختگان آموزش عالی بهره مناسبتری عاید کشور کنند.
شریعتی نیاسر تاکید کرد: از یک زاویه میتوان به این رشد به دید مثبت نگاه کرد که به هر حال ویژگیهای جمهوری اسلامی ایجاب میکرده که بستر آموزش عالی را برای همه فراهم سازد. اما آمار میگوید وضعیت اشتغال ما متناسب با فارغالتحصیلان نیست.
معاون آموزشی وزير علوم عنوان کرد: بر اساس فراخوان جذب هیات علمی این وزارتخانه سالانه حدود 30 هزار نفر که 70 درصد آنها دارای مدرک دکتری هستند، ثبتنام میکنند.
شریعتی نیاسر افزود: به طور طبیعی دانشآموختگان دکتری شغل خود را در دانشگاه میبینند در حالی که در بهترین حالت یین پنج تا 6 هزار نفر از 20 هزار نفر شرکتکننده دارای مدرک دکتری، جذب دانشگاه میشوند و این موضوع به این معنا است که سالانه 15 هزار فارغالتحصیل دکتری تحویل جامعه میدهیم در شرایطی که جای مناسبی برای اشتغال آنها نداریم.
وی به طرح آمایش آموزش عالی اشاره کرد و گفت: یکی از مباحث این طرح ماموریتگرایی دانشگاهها است.
معاون آموزشی وزير علوم تاکید کرد: بررسیها نشان میدهد دانشگاههای ايران حول ماموریت خاص عمل نکردهاند؛ به عنوان مثال مراکزی که برای هدف خاصی طراحی شدهاند در مدار خود قرار نگرفته و از ماموریت خود فاصله گرفتهاند.
شریعتی نیاسر اضافه کرد: به عنوان مثال، دانشگاهی که فلسفهاش آموزش غیر حضوری است، دلیلی ندارد به آموزش حضوری ورود پیدا کند اما در حال حاضر، همه دانشگاههای ما همه کار میخواهند انجام دهند و این باعث مواجه شدن با صندلی خالی شده است.