براساس گزارش بيزينس اينسايدر، اين آمار در سطح جهان نيز مشابه است. محققان دانشگاه هاروارد تخمين زده‌اند كه نيروگاه‌هاي بادي غيرشهري از قابليت تكنيكي توليد 40 درصد از برق مصرفي جهان را دارند.
حال براي اينكه كل برق مورد نياز جهان توسط توربين‌هاي بادي تامين شود، به سه ميليون و 995 هزار و 434 توربين بادي نياز خواهد بود. اين محاسبه توسط دبير كل شوراي جهاني نيروي باد، استيو ساوير انجام گرفته‌است: 21 هزار تراوات بر ساعت برق، ميانگين مصرف سالانه جهاني برق، تقسيم بر 0.005256 تراوات بر ساعت خروجي سالانه يك توربين بادي برابر است با 3995434 توربين بادي.
براي اينكه بتوان اين حجم از توربين‌ها را در روي زمين نصب كرد به محوطه‌اي برابر نيمي از آلاسكا نياز خواهد بود به شرطي كه توربين‌ها در فاصله‌اي نزديك از يكديگر قرار بگيرند.
نيروگاه‌هاي بادي در گوشه و كنار جهان متناسب با موقعيتي كه دارند از نسبت فاصله متفاوتي برخوردارند: فاصله توربين‌ها مي‌تواند از يك كيلومتر مربع در هر مگاوات تا نيم كيلومتر مربع در هر مگاوات متفاوت باشد. درصورتي كه فاصله توربين‌ها از يكديگر بيشتر باشد، مساحت مورد نياز براي گنجاندن آنها برابر كل كشور اسپانيا خواهد بود.
ساوير براي انجام اين محاسبه ميانگين توليد برق هر توربين بادي را دو مگاوات و ميزان بهره‌وري توربين‌ها را با توجه به هميشگي نبودن جريان باد و غيرفعال شدن دوره‌اي نيروگاه‌هاي بادي براي انجام تعميرات، 30 درصد درنظر گرفت. در اين درصد بهره‌وري ميزان محدوديت‌هاي شبكه برق نيز درنظر گرفته شده‌است زيرا درصورتي كه از سوي نيروگاه‌هاي بادي برق بيش از اندازه روانه شبكه برق شود، اوپراتور شبكه توربين‌هاي اضافي را خاموش مي‌كند.
درصورتي كه ابعاد و بهره‌وري توربين‌ها افزايش پيدا كنند،توربين‌هاي بزرگتر برق بيشتري توليد مي‌كنند،براي تامين برق كل جهان تنها به 1.49 ميليون توربين نياز خواهد‌بود. همچنين توربين‌هاي بادي دريايي توانايي توليد سه برابر برق بيشتر از توربين‌هاي زميني دارند زيرا ميزان وزش باد در سطح آب بيشتر از سطح زمين است.
با اين‌همه و باوجود كاهش 90 درصدي هزينه‌هاي ساخت و نصب توربين‌هاي بادي از دهه 1980 تا به امروز، دستيابي به يك توافق جهاني براي نصب ميليون‌ها توربين بادي در سرتاسر جهان پروژه‌اي بعيد و دور از ذهن به نظر مي‌آيد.