براساس گزارش گيزمگ، هر سيارك يا ستاره دنباله‌داري كه مدارش آن را به نزديكي زمين بكشاند در گروه جرم نزديك به زمين يا NEOها قرار مي‌گيرد و سازمان‌هايي نظير ناسا و آژانس فضايي اروپا،اسا در كنار ديگر سازمان‌ها در تلاشند با زير نظر گرفتن اين سيارك‌ها و اجرام هرنوع خطر احتمالي را از زمين دور سازند.
تعداد اين اجرام با سرعتي باورنكردني افزايش پيدا مي‌كند، تنها طي سه سال گذشته 5000 جرم نزديك به زمين شناسايي شده اند، رقمي كه پيش از اين رسيدن به آن به يك دهه زمان نياز داشت،اما امروزه به واسطه پيشرفت تلسكوپ‌هايي مانند Pan-STARRS در هاوايي و تلسكوپ كاتالينا در آريزونا كشف اين اجرام با سرعت بيشتري صورت مي‌گيرند. اين دو تلسكوپ تاكنون 90 درصد از اجرام شناخته شده نزديك به زمين را كشف كرده‌اند.
به گفته اتور پروزي مدير مركز هماهنگي اجرام نزديك به زمين در اسا، ميزان كشف اين اجرام در چند سال گذشته بسيار بالا بوده‌است و گروه‌هاي مختلف در گوشه و كنار جهان در هفته 30 جرم نزديك به زمين جديد كشف مي‌كنند،درحالي كه اگر چند دهه به عقب برگرديم، اين تعداد جرم در طول يك سال قابل كشف بود.
پروزي معتقد است 90 درصداز اجرام بزرگتر از هزار متر كشف شده‌اند اما حتي با دستاورد جديد دانشمندان،كشف پانزده هزارمين جرم نزديك به زمين، تنها 10 درصد از اجرام نزديك به زمين 100 متري و كمتر از يك درصد از اجرام 40 متري كشف شده‌اند.
برخورد جرمي به وسعت هزار متر قطعا مي‌تواند خرابي بزرگي در زمين ايجاد كند، اما حتي يك تكه سنگ 40 متري نيز مي‌تواند خسارت‌هايي جدي به زمين وارد كند. شهابسنگ چليابينسك كه در سال 2013 در روسيه با زمين برخورد كرد، قطري برابر 20 متر داشت اما 1500 نفر را مجروح كرده و به هزاران ساختمان آسيب وارد كرد. از اين رو است كه كشف اين تهديد‌ها كه از بعد كيهاني مقياسي كوچكتر دارند،در اولويت قرار دارد.
از اين رو آژانس‌هاي فضايي درحال ساخت تجهيزاتي هستند كه مي‌تواند به رديابي اين سنگ‌ها پيش از برخورد با زمين كمك كند:تلسكوپ فلاي آي با هدف نظارت بر تكه‌اي بزرگ از آسمان ساخته شده‌است و از سال 2018 به بهره‌برداري خواهد رسيد. تلسكوپ بزرگ سينوپتيك در شيلي نيز در همين راستا از سال 2022 فعاليت خود را آغاز خواهد كرد.